Page 8 - Tapu Tahrir 1
P. 8

ve makam sahiplerinin ellerindeki beratları yeniletmeleri gerekirdi.
                     2. Vergi gelirlerinin herhangi bir surette artma veya azalma göstermesi  tahrirlerin
               yapılmasına  sebep  oluyordu.  Özellikle  nüfus  artıĢları  sonucu  vergi  gelirlerinde  de  artıĢ
               olmaktaydı.
                     3.  Zamanla  meydana  gelen  umumî  değiĢiklikler  (göçler,  salgın  hastalıklar  vb)
               sonucu oluĢabilecek nüfus değiĢikliklerinin tespiti için tahrir yapılırdı.
                     4. Ġdarî ve malî sahada tenkisat da tahrire sebep olurdu.
                     5. Defter harici kalmıĢ gelirlerin deftere dâhil edilmesi için tahrire ihtiyaç duyulmuĢtur.
               Yapılan tahrirler sonucu ortaya çıkan fazlalıkların bir kısmı timarlar halinde düzenlenir, bir
               kısmımda havass-ı hümayuna katılırdı.
                     6. Tahrir defterlerinde karıĢıklık durumu görülmesi halinde yeniden tahrir yapılırdı.
                     7.  Toprak  tasarruf  edenler  arasında  ihtilaf  çıkması,  timar,  vakıf  ve  mülk  sahipleri
               arasında sınır meselesinin vuku bulması halinde de tahrir yapılırdı.
                     8.  Hudut  boylarında  meydana  gelen  değiĢiklikler,  tahrirlerin  yapılmasına  sebep
               olurdu.
                     9. Daha önce yapılan tahrirlerde bazı usulsüzlüklerin meydana gelmiĢ olması, timâr
               dağıtımındaki yanlıĢlıklar da yeni tahriri gerektirirdi.
                     10. Bir bölgede veya devletin tamamında vergi kanunlarının tadili için tahrir yapılırdı.
                     11.  Ülkenin  tamamında  veya  bir  bölgesinde  yapılacak  ıslahatlar  da  tahrire  sebep
               olurdu.
                     12.  Avarız  toplamak  için  bu  vergiden  muaf  olup,  olmayanların  tespit  edilmesi
               tahrir sayesinde gerçekleĢirdi.
                     13. Yeni fethedilen memleketlerin tahriri yapılırdı. Böylece yeni fethedilen yerin devlete
               dâhil edilmesi resmen ve hukuki bakımından tespit edilerek bölgenin bir dökümü çıkarılırdı.
                     Bir yerde tahrir yapılacağı zaman, evvela son derece dürüst ve güvenilir bir emin ile
               bir kâtib seçilirdi. Emin olan kiĢiye muharrir-i memalik, muharrir ya da il yazıcısı denirdi.
               Bunun  yanında  bir  de  kâtib  kadrosu  bulunurdu.  Tahrir  yapılacak  bölgenin  idari  amirleri
               ise,  her  türlü  yardımı  yapmakla  mükellef  olduğu  gibi  tahrir  heyetinde  de  yer  aldıkları
                      8
               olurdu .  Tahrir  heyeti  kendilerine  verilen  emirlere  göre,  has,  zeamet,  tımar,  vakıf  ve
               mülklere  ayrılan  toprakları  belirlerdi.  YetiĢtirilen  mahsuller  ile  bunların  nakdî  değerleri,
               reayanın  isimleri  ve  yerleĢim  birimi  hakkındaki  diğer  bilgilerin  kaydedildiği  defterlere
               Mufassal  Defterler  adı  verilmektedir.  Bir  de  yalnız  idari  teĢkilat  göz  önüne  alınarak  köy
               isimleri ile yıllık hâsılları ve kimin tasarrufunda olduğunu gösteren özet defterler vardı ki
                                                         9
               bunlara da Ġcmal Defterleri denilmektedir .
                     Fethi  müteakip  yapılan  ilk  tahrirden  sonra  zaman  zaman  yeni  bir  padiĢahın  tahta
               çıkması,  vergi  gelirlerinde  meydana  gelen  değiĢiklikler  vb.  sebeplerle  10,  20  bazen  30
               hatta 40 senelik  fasılalarla söz  konusu  tahrirler yenilenirdi.  Yeni  yazılan  deftere "cedid"

               8      Halil  Ġnalcık,  Hicri  835  Tarihli  Suret-i  Defter-i  Sancak-ı  Arvanid,  Ankara  1988,  s.  XIX;  Aynı  müellif,  “V.
                   Beynelmilel Onomastik Ġlimler Kongresi”,  Belleten XX (1956), s. 228; Aynı müellif, “Ottoman Methods Of
                   Conquest”, Studia Islamica II (1952), s. 110–111.
               9    D. Günday, “Tahrir Defterleri”, s. 277–278; Suraiya Faroghi, “Taxation And Urban Activities In Sixteenth
                   Century Anatolia”, International Journal of Turkish Studies (IJTS) I (1979), s. 23; S. Faroghi – L.T. Erder,
                   “The Development Of The Anatolian Urban Network During The Sixteenth Century”, JESHO vol. XXIII / III
                   (1980); H.W. Lowry, The Ottoman Tahrir Defters As A Source For Urban Demographic History The Case Of
                   Study Trabzon (Ca 1486-1583) 1977, s. 248-251.

                                                           viii
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13