Page 85 - hnc_hikaye_yarismasi
P. 85
Muhammed Yasin Başkan | Uygun Adım
Hayır hayır şimdi biraz daha net.
Türkçe. Evet türkçe ancak tam anlayamıyordun.
Topuk sesleri.
Biri yaklaşıyor. Yaklaştı, yaklaştı ve işte durdu.
Tok ama nazik bir ses işittin kulaklarında.
“Hadi uyan.”
Tuttu kolunu kaldırdı biri sakince. Tam o anda kolunda ufak bir acı hissettin.
Yine acı.
Şimdi kolundan vücuduna yayılan sıcaklığı hissediyordun.
Ve evet parmakların oynamaya başlamıştı bile. Sonra kolun, sonra omzun
kendine gelmeye başladı. Tüm vücuduna sirayet edip gözlerini açana kadar bir
süre beklemek zorunda kaldın.
Göz kapaklarını, binen yükün ağırlığına direnerek açtın. Haliyle biraz bula-
nıktı görüntü ama birkaç kırpışta düzeldi.
Küçük denilebilecek bir odada buldun kendini.
Gri duvarlar ve sade dizaynlı basit bir odaydı burası.
Karşında lacivert takım elbise giymiş - yine takım elbise - uzun boylu bir
adam vardı.
Sakalsız, temiz yüzlü.
Sanırım 30 yaşlarındadır.
Saçları hafif uzun ama güzel taranmış.
“Günaydın,” dedi ayıldığını görünce “ayağa kalkabilir misin?”
Uzandığın koltuktan kalman için koluna girmeye yeltendi ama sen bunu
istemediğini belirterek kendin ayağa kalktın.
Takım elbise giymiş iki adamın daha odada olduğunu gördün.
“Kollarım bağlanmamış, uykumda öldürülmemiş ve zarar görmemişim.
Demek ki düşmanın değilsiniz.” dedin.
85
