Page 281 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 3

[1232] 272 / İLH KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

ları öldürmeleri yönünde haberler gön- Mikail, eşi Gürcü Hatun ile kızı ve 400
dermiş ve beklediği neticeyi de almıştır. cariyesiyle birlikte Tokat şehrine gitti.
Baybars’ın Anadolu’ya gelmekte olduğu- Sultan Baybars, kumandanlarından
nu, öncü birliklerin Elbistan’da bulundu- Sungur’ul-Aşkâr’ı savaş alanından kaçan
ğu haberini etrafa yaymış olan Hatiroğlu Moğolları takip etmekle görevlendirdi.
ve etrafındaki üst düzey Selçuklu yöneti- Kayseri halkına göndermiş olduğu mek-
cileri, Türkmen Beylerinin de desteğini tupta da “halkın can ve malının emniyet
almak suretiyle bir isyan başlattılar (Hati- altında olduğunu, çarşı pazarın açık tu-
roğlu İsyanı), Tebriz’den yanlarında 30 tulmasını, askerlerinin ihtiyaçlarını para
bin kişilik bir Moğol ordusuyla dönmüş karşılığında satın alacaklarını” bildirmiş-
olan Selçuklu Veziri Muineddin Pervane, tir. Baybars Elbistan’dan Kayseri’ye gelir-
Fahreddin Ali, Emineddin Mikail, Taced- ken, uzak-yakın yerleşim merkezlerinin
din Mu’tez, Kongurtay, Toku, Tudavun hâkimlerinin itaatlerini Kayseri yakınla-
ve Mengü-Timur Noyanlar 1276 yılı güz rındaki Karatay Hanı*’nda kabul etmiştir.
mevsiminde Sivas üzerinden hareketle Sultan’ın askerleri Kayseri’ye girerken;
Yabanlu pazarına* geldiler. İsyan merke- giyimleri düzenli, şehrin ileri gelenlerin-
zi olan Niğde üzerine yürüyerek başta den âlimler, din adamları, tacirler ve her
Hatiroğlu olmak üzere isyancıların birço- yaş ve meslekten halkın sevinç gösterile-
ğunu öldürerek isyanı bastırdılar. Aynı riyle karşılanmıştır. Sultanı karşılayanlar
şekilde yöredeki Türkmenler de isyana atlarından inmişler ve yaya olarak Key-
katılmış oldukları için, onlardan da bir- kubadiye köşküne kadar adeta bir bay-
çoğu öldürülmüş ve mallarına el konul- ram havasında yürümüşlerdir. Sultan da
muştur. Bu hareketten sonra Moğolların burada kurulu olan “Selçuklu Saltanat
Selçuklu emir ve beylerine güvenleri kal- Otağı” önünde atından inmiş ve “Selçuk-
mamış olmalı ki, en ufak bir şüphe Sel- lu nevbeti” çalınmıştır. Sultan, cuma gü-
çuklu yönetici ve Türkmen beylerini ölü- nü, başında “Selçuklu çetri” olduğu hâlde
me götürmüştür. Moğol katliamından Selçuklu tahtına oturmuş, cuma merasi-
kaçıp kurtulabilen emir ve beyler minin gereği olarak kadılar, fakihler ve
Baybars’a sığınmak suretiyle canlarını beyler, sultanı tebrik etmişlerdir. Mera-
kurtarabilmişlerdir. sim sonunda sultanın şerefine toy (ziya-
Sultan Baybars, ülkesi dâhilindeki bazı fet) verilmiştir. Sultan, tekbir sesleri ara-
meseleleri sonuçlandırdıktan sonra, Mu- sında cuma namazını kılmış ve kendi adı-
ineddin Pervane ve kendisine sığınmış na hutbe okunmuştur. Sultan’ın kendi
olan Selçuklu emir ve Türkmen beyleri- askerlerine ve şehir halkına hitaben “ben
nin aralıksız olarak yapmış oldukları da- bu memleketi yağmaya değil, Selçuklu
vet ve teşviklerin de etkisiyle Anadolu sultanını ve halkını Tatarların esaretin-
seferi kararını vermiştir. Aslında o, bir den kurtarmağa geldim” sözleriyle ger-
yanda Moğollar diğer yanda Haçlılara çek niyetini ifade etmiştir. Bu sırada Per-
karşı kazanmış olduğu zaferlerle, iki teh- vane, Sultan’a elçi gönderip tebriklerini
like arasında ezilen İslâm dünyasının ü- sunmuş; sultan da ona Kayseri’ye gelip
midi hâline gelmişti. mevkiini almasını, her türlü ihsana nail
Moğollar tarihlerinde ikinci mağlubiyeti olacağını bildirmişse de Pervane Kayse-
yine Memluklardan 1277 yılında Elbistan ri’ye gelmemiştir. Pervane, Elbistan Sava-
Savaşı’nda almıştır. Baybars’ın zafer ha- şı’nın Anadolu’daki Moğol hâkimiyeti
beri üzerine Muineddin Pervane 12 Tem- için kesin bir netice olmadığını düşündü-
muz 1277 Pazar günü Kayseri’ye gelmiş- ğü için, bir yandan da Abaka Han’a elçi-
tir. Moğol intikamından korkan Pervane, ler göndermek suretiyle bağlılığını bildir-
Kayseri’de bulunan Sultan Gıyaseddin mek istemiştir.
Keyhüsrev, Vezir Fahreddin Ali, Atabeğ Pervane, Baybars’ın Seyfeddin Çalış’ı
Mecdeddin Muhammed, Müstevfi Cela- Kayseri naibi (vali) tayin ettiğini duyunca
leddin Mahmud, yeğeni naib Emineddin ümide kapılmış ve gönderdiği elçiler ara-