Page 187 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹ BAH / 189

ka ra n›n ge çim kay na ğ›” idi. Bir çok ai le ğü ne ve o y›l ki üzü mün çok lu ğu na gö re
k›ş yi ye cek le ri ni ora da ha z›r lar, ya ka ca ğ› - bir ila dört gün sü rer di. Ev de ki bir bü yü -
n› ba ğ›n dan el de eder di. Mey ve ve seb ze - ğün yö ne ti min de ya p› lan kay nat ma iş le -
ler le il gi li k›ş ha z›r l›k la r› Ha zi ran ’da baş - mi s› ra s›n da tüm ai le ve var sa hiz met
lar, gö çün ce ye ka dar sü rer di. Bağ lar da eden di ğer kim se ler ola ğa nüs tü bir tem -
ye tiş ti ri len mey ve ve seb ze ler yaz bo yun - poy la ça l› ş›r d›. Bağ bo zu muy la baş la yan
ca ku ru tu lur; pes ti li, re çe li, mar me la d› iş, ge ce ya r› la r› na ka dar sü rer, ev de ne
ve ya kon ser ve si ya p› l›r, ken te gön de ri lir - ka dar ba k›r kap, le ğen, ten ce re var sa kir -
di. En yo ğun iş, bağ bo zu mun dan son ra le nir di. Pek mez kay nar ken üzüm pes til -
olur du; ken te göç me den üç-beş gün ön - le ri, köf ter ler ya p› l›r; da ha ön ce den ip le -
ce pek mez kay na t› l›r, k›ş ha z›r l›k la r› böy - re di zil miş olan ba dem ve ce viz ler den
le ce so na erer di. tat l› su cuk yap mak için ka r› ş›m lar ha z›r -
K›ş için ya p› lan ha z›r l›k lar ev den eve de - la n›r d›. Tep si, si ni ve ya bez le re dö kü len
ği şir di. He men her ai le mey ve ve gül re - pes til ve köf ter ler, toz al ma ya cak yer le re
çel le ri ya par; gül su yu, ko ruk su yu, sir ke yer leş ti ri lir; bu la maç la ra ba t› r› lan ba dem
ha z›r lar d›. Yaz bo yun ca as ma la r›n kör pe ve ce viz ler d› şa r› ya as› l›r, ku ru ma ya b› ra -
yap rak la r› top la n›r, sa la mu ra s› ha z›r la - k› l›r d›.
n›r; bi ber ve do ma tes ten sal ça lar ya p› l›r; Kay nak ça: A. Na zif, Mir’at (Pa la mu toğ lu); Ev li ya
yaz ba ş›n da çev re köy ler den ve ya Ur - Çe le bi, Ev li ya Çe le bi Se ya hat na me si, Be şin ci Ki -
fa’dan ge tir ti len pey nir ovu lur, su yu ç› ka - tap, sad. Zu hu ri Da n›ş man, Zu hu ri Da n›ş man
r› l›r, çö rek otuy la ka r›ş t› r› l›p çöm lek le re Ya y› ne vi, ‹s tan bul 1970, s. 60-79; F. Fa hir,
“Kay se ri Bağ la r› ve Bağ c› l› ğ› II”, Er ci yes - Kay se -
ba s› l›r, so ğuk luk la ra is tif edi lir di. K› ş›n ri Hal ke vi Der gi si (1945), S 31-32, s. 20-21; F. Fa -
ye ne cek yağ lar da yaz dan ha z›r la n›r d›; hir, “Kay se ri bağ la r› ve bağ c› l› ğ› II I”, Er ci yes -
Kars, Er zu rum ve ya Ur fa’dan ge tir ti len Kay se ri Hal ke vi Der gi si (1946), S 36-37, s. 32-
te re yağ la r› s›z d› r› l›r, te miz le nir, k›ş için 34; V. ‹ma moğ lu, Kay se ri Bağ Ev le ri, Tür ki ye ‹ş
ha z›r edi lir di. Bir çok ev de kus kus dö kü - Ban ka s› Kül tür Ya y›n la r›, ‹s tan bul 2001; R. C.
lür, so ku taş la r›n da bul gur dö vü lür, ba z› - Jen nings, “The po pu la ti on, so ci ety and eco -
nomy of the Re gi on of Er ci yes Da ğ› in the six te -
la r›n da ni şas ta ya p› l›r d›. enth cen tury”, Je an-Lou is Bac qu e-Gram mont &
Her ev de ya p›l ma s› ge re ken bir iş de çor - Pa ul Du mont (eds.) Con tri bu ti ons a l’his toi re
ba ve “aş ma kar na” ad› ve ri len eriş te-ma - eco no mi qu e et so cia le l’Em pi re oto man, As so ci -
kar na ke si miy di. Ya k›n kom şu la r›n ve ev ati on Po ur le De ve lop pe ment des etu des Tur qu -
hal k› n›n el bir li ğiy le ya p› lan bu iş için her - es, Pa ris 1983, s. 149-250. VACİT İMAMOĞLU
kes se fer ber olur, iki üç gün bo yun ca
köşk ler ve oda lar ha mur le ğen le ri, ha mur BAĞPINAR bk. ISPIDIN
tah ta la r› ve üzer le ri ne eriş te le rin se ril di ği
be yaz ör tü ler le do lar d›. Böy le gün ler de BA HA DIR, FA ZIL AH MET
ba zen ka d›n aş ç› lar da yar d› ma ge lir, işi Şa ir, öğretmen (P› nar ba ş›, 5 Ha zi ran
h›z lan d› r›r lar d›. Her du rum da ev sa hip le - 1958–). ‹lk ve or ta öğrenimini bu ra da ta -
ri bü tün gün bo yun ca kom şu la ra ve iş gö - mam la d›. Er zu rum Ata türk Üni ver si te si
ren le re hiz met eder, on la ra ye mek ha z›r - ‹la hi yat Fa kül te sin den me zun ol du. Kay -
lar, ik ram da bu lu nur du. se ri’de öğ ret men lik yap mak ta d›r. Türk
Seb ze ye ti şen bağ lar da pat l› can, bi ber, Ede bi ya t›, Kar daş l›k, Türk men Boh ça s›,
ka bak, fa sul ye, be zel ye, na ne ku ru tu lur; Al t›n Köp rü, Or kun, Kar deş Ka lem ler,
bağ da ye ti şi yor sa bağ dan, yok sa Ar g›n - Er ci yes Türk Oca ğ› ve Ber ces te gi bi der -
c›k’tan ge len ke lek le tur şu lar ku ru lur du. gi ler de ya z› la r› ya y›m lan d›. Tür ki ye Ya -
K›ş ay la r›n da kent te et bul mak güç ol du - zar lar Bir li ği ve Po lat l› Be le di ye si Sa kar -
ğu için, çok az sa y› da da ol sa ba z› ev ler - ya Sa va ş› 84. Y›l Ha t› rat Ya r›ş ma s›’nda Fazıl Ahmet Bahadır
de, ken te göç me den ön ce kü çük ve bü - bi rin ci lik ödü lü al d›. Kay se ri Türk Oca ğ›
yük baş hay van lar ke si lir; ka vur ma, su cuk üye si dir.
ve pas t›r ma ya p› l›r d›. Eser le ri: Ye ni den Ku va-yi Mil li ye (2005)
Pek mez kay nat ma işi her ba ğ›n bü yük lü - YAYIN KURULU