Page 69 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 2

[540 60 / DÜĞ KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

Yatsı namazından sonra, dinî nikâh kıyı-
lır. Namazdan sonra mescidin imamı da
alınarak evin önüne gelinir. Mahalle fı-
rıncısının verdiği beş on berdi (kurumuş
saz, kamış) sokak kapısının önüne bir pi-
ramit gibi çatılır. Bu berdiler yakıldıktan
sonra alevin önünde damadı sağ tarafına
alan imam dua eder ve duadan sonra da-
madın arkadaşları sırtını yumruklar. Da-
mat, büyüklerin ellerini öperek gerdek o-
dasına gider, gelinin yüz görümlüğünü
Kadife kumaş üzerine işlemeli damat yastığı (A. Yeğen) verir ve duvağını açar. Bu sırada birbirle-
rinin ayağına basmaya çalışırlar.
Düğünlerde oğlan evinin yemek vermesi Gerdek sonrasında, evli bir arkadaşı gü-
âdettendir. Günümüzde lokantalarda ve- veyi hamama götürür. Hamam dönüşü,
rilen düğün yemekleri evlerde verilirdi. akraba ve arkadaşlarıyla bir evde topla-
Yemek kalından önceki iki veya üç gün- nıp eğlenirler. Bu eğlenceye ‘güvey başı’
de verilirdi. Düğün yemeği maddî im- denir. Birkaç gün sonra da kız evine ‘kız
kânlara ve hısım-akrabanın, eşin-dostun arkası’ denen ziyaretlere gidilir. Güveyin,
çokluğuna göre yapılarak düğün sofrası gelinin akrabalarıyla tanışması için dü-
kurulur. Her sofraya ortalama 30-40 kişi zenlenen bu ziyaretlerde ‘etek altı’ denen
davet edilirdi. İlk sofra öğle vaktine doğ- meyve, tatlı, giysi ve ayakkabı gibi arma-
ru kurulur belirli aralıklarla akşama ka- ğanlar götürülürdü.
dar devam ederdi. Kaynakça: Hilmi Kalaç, “Düğün İsrafı”, Erci-
Kayseri düğün yemeklerinin hemen he- yes Dergisi, VII (Ocak 1949), S 72, s. 19-20; Ab-
men hiç değişmeyen bir sırası ve listesi dullah Satoğlu, Kayseri Ansiklopedisi, Kültür
vardır. Buna “Takım Yemek” adı verilir. Bakanlığı Yayınları, Ankara 2002; Abdülkadir İ-
nan, “Eski Türk Düğünlerinde Görenekler”,
Bunlar sıra ile: Pirinç çorbası ya da yo- TFAD, 9 (Aralık 1964), S 185, s. 3596-3597; Ali
ğurtlu çorba, kavurma veya köfte-pehli, Göçer, “Kayseri-Hisarcık’ta Geçmişte ve Günü-
açma börek veya su böreği, , en az 60-80 müzdeki Uygulamalar ile Düğün Adetlerine Kı-
kat baklava veya kadayıf, etli yaprak sar- sa Bir Bakış”, Erciyes Dergisi, 23 (Ağustos
ma, bunun yanında sütle yapılan muhal- 2000), S 272, s. 22-23; Asım Yahyabeyoğlu,
lebi veya aşure ve üzüm hoşafı da yer alır. Kayseri Kültür Tarihinden, Kayseri Büyükşe-
hir Belediyesi Kültür Yayınları, Kayseri ty.; Ayşe
Son olarak çorba kıvamında etli bamya Güven, “Kız İsteme, Gelin Alma ve Yağmur Du-
ve pilav gelirdi. Bu yemekler son olduğu aları”, Erciyes Dergisi, 12 (Aralık 1989), S 144, s.
için bunlara “kara haber” de denirdi. Sof- 22-24; Cavit Yeğenoğlu, Yöremiz ve Töremiz,
ra, bunların yanı sıra turşu ve salata ile İstanbul 1989; Fatma Ahsen Turan, “Kayseri
süslenirdi. Yemek Kur'an okunması ve Düğün Âdetleri”, Kayseri ve Yöresi Kültür, Sa-
nat ve Edebiyat Bilgi Şöleni Bildirileri [Kay-
dua ile biterdi. seri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şö-
leni (12-22 Nisan 2001)], C. II, Erciyes Üniversi-
tesi Yayınları, Kayseri 2001; İhsan Hınçer, “I. U-
luslar arası Türk Folklor Seminerine Sunulan Bir
Bildiri: Türklerde Başlık ve Mehir”, TFAD, 15
(Şubat 1974), S 295, s. 6898-6901; İhsan Hınçer,
“Türklerde Yüz Görümlüğü ve Ağırlık”, TFAD,
12 (Ocak 1970), S 246, s. 4959-5000; Kaplan,
Mevlüt, “Düğün Evinde”, Erciyes Dergisi, VII
(Ocak 1949), S 72, s. 60; Kayseri Dışındaki De-
velililer, 1985; Muhsin İlyas Subaşı, Dünden
Bugüne Kayseri, Seda Selçuklu Yayın Dağıtım,
Kayseri 1991; Musa Çadırcı, Tanzimat
Dönemi’nde Anadolu Kentleri’nin Sosyal ve
Ekonomik Yapısı, Türk Tarih Kurumu Basıme-
Ceviz ağacından sedef kakmalı çeyiz sandığı (A. Yeğen) vi, Ankara 1997; Mustafa Çınar, Karadağ’dan