Page 105 - kayseriden_kopan_turku

BEN TÜRK HALK MÜZİĞİYİM
Ben türk halk müziğiyim
Türk kanından çıkmış ezgiler
Ahmet, Memet, Ali, Ayşe’yim
Bazen anadolu’dan eserim saçlarına
Bazen doğudan koşarım ırmaklarla
Gözyaşlarım vardır tozunda toprağında
Dağında taşında.
Sevincim, düğünüm, kına geceleriyim
Sıla gecelerim vardır derelerinde
Ovalarında...
Bazen bir şehit olur ağlarsın benimle,
Kendini halkta kaybetmiş
Bir halk ozanının tellerinde.
Bazen bir Kayseri türküsüyüm
Yüreğini coşturan.
Ey Türk genci,
Sen beni çok iyi tanımazsın
En çok eskiyim,
Senden çok daha eski!
Dinlediğin müziklerden,
Coştuğun tınılardan, 105
Ağladığın, seni ağlatan ezgilerin,
Anasıyım babasıyım atasıyım!...
Hiç bilmediğin halde,
Sana halay çektirenim
Hiç tanımasanda özünü
Uzaktan gelen bir davul zurna sesinde
Sana ritm tutturan benim...
Sen şimdilik beni iyi bilmesende
Ben senin kanınım, genetiğinim.
Belki de adını bile duymadığın
15 kuşak ötendeki çoban dedenim.
Belki sesin, aynı eski dedenin sesi
Kanının sesiyim.
Belki hiç tanımadığın
Halk ozanı atalarının
Bağlama teliyle bağlıyız birbirimize,
Göbek bağı gibi içten ve sinsice.
Ben, Türk Halk Müziğiyim,
Senin dinlediğin müziklere benzemem
Ben geçici değilim, sıkılmazsın benden.
Lay lay lom olurum bazen