Page 126 - seyrani_siir_yarismasi

SESSİZLİĞİMİN ANNESİ
Mehmet K ül te

Bu hüzünler yüzünden toprak topladı ellerim...

Ne zaman bulutsu bir gülüş düşse yüzüme
Karanlığa boğuluyor bakışlarımdaki kent!
Ne zaman göz bebeğim bir mutluluğu ağlasa
İstanbul içime düşüyor boğazımdaki hıçkırıktan!

Anne! Bu gecelerin saçları senin kadar zifir!

Anlamadım! Bir cennet kokusunun eksikliği mi,
Kırmızı bir gülün nefessizliği mi yaşadığım?
Özlemek kadar sevdalıdır geçmişe kanayan susuşlar...
‘Ben şimdi ne yaparım’lara kilitli, dikenli dilim!

Her yürek kendi mürekkebinde yazılıyor alnına...

Özgürlüğünü kuşanmış her ihtilale merhaba!
Annemin masalsı geceleri kulağımda çınlıyor çünkü...
En anne sesiyle... En toprak nefesiyle...
Artık her yağmur sonrası ellerim kokuyor benim.
Bu hüzünler yüzünden toprak topladı ellerim!

126