Page 73 - Hacıkılıç Mahallesi Kitap
P. 73

72 - Hasan Sami Bolak                                            Hacıkılıç Mahallesi  - 73
 Dış kapıdan girişten hemen sağda tuvalet, sol tarafta ise zemin
 katın kapısı vardı. Zemin kata 2-3 ayakcakla (merdiven basamağı)  Ben de
 inilerek  girilirdi.  O    ve  diğer  oturma  odasına  açılan  kapıların
 büyükçe anahtarları vardı.. Şimdiki gibi; şifreli,  fiyakalı kilitlerle  “ meppus”
 henüz tanışmıyorduk.   olacaktım
                        nerdeyse!
 Üst kata çıkılan “ayakcaklar”  hem yüksek, hem de geniş idi.
 Yüksek  oluşlarından  dolayı  olsa  gerek,  yaşlı  büyükannem
                        O  ayakcaklarda,    aynı  radyodan  Mardin  milletvekili  adayı
 ("biyana'm" ) bu ayakcakları, sağ eliyle sağ dizi üzerine ağırlığını  olduğumu da duydum. Ne doğduğumdan o güne kadar, ne de o gün-
 verir, öyle çıkardı.. O evde oturduğumuz  yıllarda, o ayakcaklarda,  den zamanımıza dek Mardin'e hiç gitmedim.
 mahallenin tek radyosunun "1648 metre 182  kilohertz üzerinden
 yayın  yapan  uzun  dalga  Ankara  Radyosu"nun,  "Memleket  saat  1968  Genel Seçimleri’nden bir süre önce rahmetli Alpaslan

 ayarı” verildiği ve gong’un saat tam 13'te vurulduğu ajans haber-  Türkeş Ankara'ya bir vardığımda benden nüfus cüzdanımın suretini
 lerinde  (ki o zamanlar TRT kurumu yoktu!)  1958 yılında şair Yahya  ve  fotoğrafımı  istemişti..  Sebebini  bilmeden  ben  de  vermiştim.
                Sonradan  anladım  ki  o  suret  ve  fotoğraf  benim  milletvekilliği
 Kemal Beyatlı'nın ölüm haberini almıştım..   adaylığımda  kullanılacakmış!
 Yahya  Kemal  Beyatlı  ölümünden  bir  süre  önce  şu  beyti
 söylemiş ve ben de o beyitten çok etkilenmiştim: Hemen içeri girdim  Bir  yıl  kadar  sonra ki  Ankara  ziyaretimde,   Gümrükler
 ve elime geçen bir kağıt parçasına kaydettim:  Başmüdürü  olan,  Kayseri  Lisesi’nden   sınıf  arkadaşım    Alper
                Özarslan  odasındaki  misafirlere beni, sanki çok önemli bir şeymiş
                gibi:
 Ölmek kaderde var; yaşayıp köhnemek hazin;  “-Geçtiğimiz seçimde Milliyetçi Hareket Partisi Mardin mil-
 Buna bir çare yok mudur,  ya Rabbil âlemin?  letvekili  adayı, sınıf  arkadaşım  Hasan  Sami  Bolak”,  diye
                tanıştırdığında ne kadar utandım, anlatamam..
 Bu beyiti, geçtiğimiz yıllarda www.Wikipedia.org ve
 www.Ansiklopedika.org başta  olmak  üzere  çeşitli  ansiklopedilerdeki  Kimimiz  ölürüz  bu  vatan  için,  kimimiz  nutuk   söyleriz,
 “Yahya Kemal Beyatlı” maddelerine koydum.  kimimiz  de hiç görmediğimiz  bir yerden, kazanma şansı olmadan,
                sırf liste doldurmak için  aday oluruz!
                        *     *    *
                        Yine o ayakcaklarda, benden üç yaş küçük kardeşim Ömer’in
                tekrar ekmek istemesi karşısında “Biyanamın”:
                        -Ulan,  biraz  önce  verdim. Öğlene  (öğleye)  ne  kaldı,  biraz
                sabret! demesinden çok etkilendim ve:
                        -Biyana, bak ben istemiyorum O’na biraz daha ver, dedim.
                        Mahallenin İzzet Ustası’nın evinde bile ekmek, yenilmek için
                saatini bekliyordu o zamanlar!
























 PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78