Page 100 - ibrahim_tennuri_gulseni_niyaz
P. 100

Prof. Dr. Muhittin Bağçeci | Dr. Rasim Deniz  | Şeyh İbrahim Tennûrî ve Gülşen-i Niyâz

                    Meseldür âlemin zâtına zâtun
                    İrersin kadre okursan zerratun

                    Ne kim âlemde vardur sende vardur
                    Velîkin sana benzer kande vardur

                    İki âlem yüzinün hâli sensin
                    Kamışda kand ü mü’mün balı sensin

                    Kişi kendü ilmi vâcib oldı
                    Sa’adet anlarun kim tâlib oldı

                    Kişi kim kendû ilminden haberdâr
                    Değildür sanman anda ehliyet var

                    İşit bu sözü açub can kulağın
                    Sözün nâyine ur gönül turağın

                    Ki ma’ni şekerinden alasın dâd
                    Müyesser ola sana dâd-ı üstâd

                    Meğer bir derdümend ü dil şikeste
                    Cihân mihnetlerinden gönül hasta

            [30a]   Elin çekmişdi küllî sebebden
                    Ferâgat bulmuş idi her talebden

                    Ki hiç öğrenmemişdi iş sa’nat
                    Dûni gün ihtiyar itmişdi halvet

                    Cihandan yeğidi uzlet makâmı
                    Ne hassı anlar idi vü ne âmı

                    Kılurdı gice gündüz namâzı
                    Gönülden herdem eylerdi niyâzı

                    Münâcat eyler idi her sehargah
                    Kılurdı derdine çok nâle vû ah





            100
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105