Page 161 - ibrahim_tennuri_gulseni_niyaz

İkinci Bölüm | Metinler

Çünkü “ma zega’l-basar” dur mâ taga
12
Ne karaya meyli oldı ne ağa

Ber ne garbi oldı ne şarki oldı beden
Bu gönülçün yaradıldı can ü ten

Can ü ten devrinde hatemdür gönül
Hatem üzre İsm-i A’zam’dür gönül

Ağac ve yaprak vücudından murad
Yimişdi kim verdi ağza dad

İki âlem arasında berzah ol
Pes emanet yükin ol kıldı kabul

Ol emanet vahdet oldı cem ile
Nitekim nûr ü fetil ile ve şem’ ile

Bu kemâlün vasfı olmaz şerhile
Şerahlendi bu gönül gelmez dile

Şerha şerha nice olmasun yürek
Gizlü râzı dimeğe mahrem gerek

[66a] Ah ne dem vâ düne hemdem bu gün
Zahmumuz çokdur kani mahrem bugün

Rûzgarun ahirine gelmişüz
Mihnet ü zahmetlerine kalmışuz

Yüz gibi oldı gönül herbir dile
Haberünüz irişmege hem derdile

Kış güni bülbül niçün söylemez
Vakti vaktine muvafık eylemez

12 “Mâ zâga’l-.abanu Ve lâ kaga” O’nu gözü gördüğünde kaymadı ve O’nu aşmadı. En-Necm / 17. Ayetine
işaret ediyor.

161