Page 211 - ibrahim_tennuri_gulseni_niyaz

İkinci Bölüm | Metinler

[96a] Heveslerden kamû usanmayınca
Özin bir hiç yoklu sanmayınca

Zâif ü zâr ü bîmâr olmayınca
Özünden külli bîzâr olmayınca

Tabib ol şahsa timâr itmeyiser
Bulub maksûdın işi bitmeyiser

Ümidün kesme İbrahim ölünce
Gözetgil toprağıyla göz tolınca

Ola kim ire tevfik-i İlâhî
Görine gözlerine ışk-ı şâhî

Bu fikir içinde dahî hoşdur ölmek
Pes evvel ağlamakdur sonra gülmek

Meğer kim irişe Hak’dan inâyet
Bulavuz cümlemüz fadl ü hidâyet

Şefa’at kıla bize tâ Habibi
Kim anda bahş olur rahmet nasibi

17. destân-ı alem bâ perde ve temsiliân
alemin perde ile birlikteki destânı ve bunun temsili

[96b] Meselde bir hikâyet yazmış üstâd
Revâni şâd olsun tâ ebed şâd

Meğer şeh kapusına söz açıldı
Âlem perde ile ikisi bahskıldı

Alem-didi senünle hâce taşum
Niçün sen rahat ü ben yiller eşum

211