Page 214 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 3
P. 214

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹                         HOC / 205 [1165]


           nü devamlı eylesin”  emriyle bu medreseyi
           Allah’ın rahmetine muhtaç kul Ebu Bekir
           oğlu  Hasan  bina  etti.  Allah  onu  başarılı
           kılsın ve işlediği günahları bağışlasın. (Bu
           medrese)  vakıflarını  haksız  kullananlara
           Allah’ın, meleklerin ve insanlarının tama-
           mının laneti olsun. Allah’ın mescitlerinde
           onun adının anılmasını engelleyip o mes-
           citleri yıkmaya çalışandan daha zalim kim
           olabilir (Kur’an/Bakara 114). Sene beş yüz
           seksen dokuz (M 1193).
           Kitabede Nureddin Sultanşah’ın babası-
           nın (II. Kılıç Arslan*) ismi yazılmadığı gi-
           bi, devrin sultanı olan kardeşi I. Gıyased-
           din Keyhüsrev*’in de ismi yazılmamıştır.
           Bunun sebebi, şehzadenin her ikisine de
           saltanat iddiası ile kırgınlığından olmalı-
           dır. Yine bu sebeple Sultan Şah “melik”
           unvanını  kullandığı  hâlde  birinci  ismi,
           şehzade ve yüksek devlet idarecileri için
           kullanılan “ed-devlete ve’d-din” şeklinde   Hoca Hasan Medresesi detay (E. Yurdakul)
           değil  de  bizzat  sultanlar  için  kullanılan   Kaynakça:  H.  Edhem,  Kayseri,  (Göde);  A.
           “ed-dünya ve’d-din” terkibi ile yazılmış-  Nazif,  Mir’at,  (Palamutoğlu);  Kara  Mehmet
           tır. Yine ayetlerle ve diğer ibarelerle vak-  Ağazade  Kemaleddin,  Erciyes  Kayserisi  ve
           fiye gibi yazılan kitabeden Hoca Hasan’ın   Tarihine Bir Bakış, Kayseri 1934; Metin Sözen,
           babasının  isminin  de  bazı  kaynaklarda   Anadolu  Medreseleri  II,  İstanbul  1970;
                                               Çakmakoğlu,  Kuru,  Kayseri  Mimarisi;  Y.
           olduğu  gibi  değil  de  Ebu  Bekir  olarak   Akyurt,  Selçukiler  ve  Tavaif-i  Mülük  Devri,
           yazıldığı görülmektedir.            yayınlanmamış  defterler,  C  VII,  Kayseri  1946;
           Büyük bir kısmı yok olmuş olan yapının   Erol  Yurdakul,  “Vezir-i  Azam  Hoca  Hasan’ın
           orijinal durumu, yapılacak olan bir son-  XII.  Yüzyılda  Konya  ve  Kayseri’de  Yaptırdığı
                                               Bazı Eserler’, Vakıflar Dergisi, S XXX, Vakıflar
           daj çalışması neticesinde mümkün ola-  Genel  Müdürlüğü  Yayınları,  Ankara  2007,  s.
           bilecektir.  Mevcut  kalıntılar  dikkate  a-  212-213.
           lındığında,  yapının  muhtemelen  kuzey-                   CELİL ARSLAN
           güney yönünde uzanan dikdörtgen şek-
           linde bir medrese olduğu düşünülmek-
           tedir.
           Harap  vaziyette  olan  medrese;  avluya
           paralel uzanan beşik tonozla örtülü dik-
           dörtgen bir mekân olup, kapısı sol yana
           kaçmış  vaziyettedir.  Günümüzde  harap
           vaziyette de olsa, ayakta kalabilen medre-
           se hücrelerinin bazılarının kuzey-güney,
           bazılarının  ise  doğu-batı  yönünde  sivri
           beşik tonozlarla örtülü olduğu görülmek-
           tedir. Mevcut kalıntılarda süs unsuru gö-
           rülmeyen  yapının  duvarlarında,  kesme
           taşların  yanı  sıra  moloz  ve  kaba  taşlar
           görülmektedir.
           Medrese,  Kayseri  Büyükşehir  Belediye-
           since kurtarılma programına alınmıştır.  Hoca Hasan Medresesi  (C. Arslan)
   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219