Page 341 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 4

[1772] 332 / MAN KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

Kaynakça: A. Sakızyan, “Manasnerı hay nıga- cısın), Dadasun (Tadasın). Eski adı
riçnerı harstin mı”, Surp Pıgırdiç Hastahanesi “Mancusun” olan köye, tabiat yapısın-
Yıllığı, İstanbul 1933, s. 52-57; O. Avédissian, dan dolayı “Yeşilyurt” adı verilmiştir.
Peintres et sculpteurs Arméniens, Le Caire Günümüze kadar uzun süre aynı ismi
1959; Y. G. Çark, Türk Devleti Hizmetinde taşıyan köy, şimdi “Yeşilyurt” adı ile
Ermeniler, İstanbul 1966; G. Renda, Batılılaş-
ma Dönemi Türk Resim Sanatı 1700-1850, Melikgazi ilçesinin bir mahallesi duru-
Ankara 1977; M. Azaryan, “Manas”, Haykakan mundadır. Yeni yapılan imar faaliyetleri
Sovetakan Hanragitran, vol. VII. Erivan 1981; içerisinde artık şehir ile birleşmiştir. XV.
K. Pamukciyan, “Ünlü Hassa Ressamı Rapayel yüzyıl sonları, XVI. yüzyıl başlarında
ve Eserleri (? - 1780)”, Tarih ve Toplum, S. 40, Koramaz Nahiyesi*’ne bağlı olan ve
1987, s. 28-33; A. Bohçaliyan, Anarg mı Hay meskûn halkının %95’i gayrimüslimler-
nıgariçutyan vra, Viyana 1989; P. Tuğlacı, den oluşan köyde, 1500’de 3 Müslüman
‘Edgar Manas’ Çağdaş Türkiye, C. III, İstanbul hane ile 97 gayrimüslim hane, 35 mücer-
1989; K. Pamukciyan, ‘Manas Ailesi’ N. Akbayar
vd. (Ed.) Dünden Bugüne İstanbul Ansiklope- ret; 1520’de ise 8 Müslim hane, 115 gayri-
disi, C. V, İstanbul 1994, s. 286-287; N. Sürba- müslim hane ve 58 mücerret nüfus
han (Küçükhasköylü) “19. Yüzyıl Osmanlı bulunmaktaydı. Tahıl üretiminin yanında
Sarayı’nda Ressam Manas Ailesi” (Yayınlanma- bağ ve bostan üretimi ile sebze-meyve
mış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi), üretiminin yaygın olduğu köyde arıcılık
Ankara 2002; G. Kürkman, Osmanlı İmpara- ve hayvancılık da yapılmaktaydı. Köyde
torluğu’nda Ermeni Ressamlar I-II, İstanbul dokuz tane değirmenin yanında aynı
2004; N. Küçükhasköylü, “Dolmabahçe zamanda altı tane de bezirhane* vardı.
Sarayı’ndan Bir Ressam: Josef Manas”, 150. Köydeki gayrimüslimlerden alınan cizye
Yılında Dolmabahçe Sarayı Uluslararası
Sempozyumu-Bildiriler I, İstanbul 2007, s. miktarı 1500’de 3354, 1520’de ise 4212
377-392; N. S. Küçükhasköylü, “Osmanlı Sara- akçe idi. Vergi geliri ise 1500’de 11101,
yında Ermeni Ressamlar: Manas Ailesi” Hacet- 1520’de de 14026 akçe idi. Bu köye tabi
tepe Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Dergisi, olarak Ali Köse ve Zaviyesik adlı iki tane
Ankara, Haziran 2011, s. 165-181; Taceddin mezra vardı.
Kayaoğlu, Osmanlı Hâriciyesinde Gayr-i 1570 tarihli Defter’de “Karye-i Mancu-
Müslimler (1852-1925), Türk Tarih Kurumu sun mâlikâne-i mülk-i Hacı Mehmed b.
Yayınları, Ankara 2013, s. 19, 96, 317, 321, 375 Mustafa ed-derci, dört buçuk sehm ü
vd.
NURDAN S. KÜÇÜKHASKÖYLÜ küsûr an 12 sehm ve mülk-i Sefer b. Hacı
Osman bir sehm ve küsûr ve mülk-i İsâ
MANCUSUN (YEŞİLYURT) Şah b. Hacı Ömer bir sehm ve küsûr
Zeki Velidi Togan’ın, Umumi Türk mülk-i Şerîfe bint Abdurrahim bir seh-
Tarihi’ne Giriş adlı eserinde belirtildiği minden otuz üç hisse ve mülk-i Emi
gibi “Kayseri civarında “sın” sözü ile bint-i Hacı Ömer bir sehim ve küsürü
biten köy adları eski Uygurlardan kalmış Halil veled-i Hüseyin iki sehm ve nısfı ve
hatıralar olsa gerektir.” Kayseri’de “sın” bâkî Asma b. Melik. Divani ve örfiye
sözüyle biten köyler: Tavlusun (Tavlısın), timar” şeklinde kaydedilmiştir. Köyün
Mancusun (Mancısın), Muncusun (Mun- malikâne geliri çeşitli hisselere bölüne-

Mancusun panorama