Page 344 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 4
P. 344

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹                         MAN / 335 [1775]


           dondurarak  kışa  saklamaktadırlar.  İşte   Halı dokur elleri
           bütün bunları yaparken kadınlar bir yan-  Model bakar gözleri
           dan  da  maniler  söyleyip  karşılıklı  atışa-  Gönül bekler yârini
           rak işlerini eğlence içerisinde bitirirler.  Şu Bünyan’ın kızları

           Elbise giydim uzun                  Erciyes Dağı’nın kışı
           Cebine koydum üzüm                  Yetmiyor halı başı
           Yârimi gurbette sevdim              Küçük iken oturdum
           İnşallah gelir güzün                Durmaz gözümün yaşı

           Camilerden “Hu!” gelir              Yollar taştır geçilmez
           Mermer taştan su gelir              Halım güzel seçilmez
           Çekerim ayrılığı                    Halıların içinde
           Elimizden ne gelir                  Yahyalıdan geçilmez

           Su bağladım karpuza                 Yine  Kayseri’de  düğünlerde  kızlarla
           Akıyor sıza sıza                    erkeklerin karşılıklı söyledikleri manilere
           Küçük yaşta vuruldum                şu örnekler verilebilir:
           Gül yanaklı bir kıza
                                               Kız:
           Kayseri’de  özellikle  Bünyan  ve  Yahyalı   Kalenin bedenleri
           ilçelerinde halı dokumacılığı önemli bir   Dönderin gidenleri
           geçim  kaynağıdır.  İşte  ev  hanımları,
           gelinler  ve  genç  kızlar  halı  dokurken   Vurun vurun öldürün
           maniler söyleyerek hem işlerini eğlenceli   Yârin terk edenleri
           hâle getirmekte hem de içlerindeki dert   Erkek:
           ve sıkıntılarını dışa vurarak bir anlamda
           rahatlamaktadırlar. Halı dokurken söyle-  Hendeği hopladın mı?
           nen manilere şu örnekler verilebilir:  Fistanı topladın mı?
                                               Oğlan diyor bir öpüş
                                               Kız diyor, çatladın mı?
           Anam sarar halıyı
           Babam sayar parayı
           Kısmetimiz bağlandı                 Kız:
           Halı dokumayalı                     Keten köynek kıvırcık
                                               Dala konar sığırcık
                                               Eller ne derse desin
           Ben bir pembe gül idim
           Halı dibinde soldum                 Benim yârim biricik
           Evin yana halıcı
           Gül iken bak ne oldum               Erkek:
                                               Keten köynek dizdedir
           Elim ilmeğe attım                   Sevdam ala gözdedir
           Babam gözüne battım                 Dediler yârin geldi
           Kaç entari giydim ki                İşte sana müjdedir
           Ben de küçükken gittim
                                               Kaynakça: Niyazi Eset, Mukayeseli ve Neşre-
           Erkilet’in kızları                  dilmemiş  Maniler,  Ankara  Halkevi  Yayınları,
           Güzel olur kaşları                  Ankara  1944;  Niyazi  Eset,  Maniler  Kılavuzu,
           Halı da dokumasa                    Ankara Halkevi Yay., Ankara 1947; Şükrü Elçin,
                                               Türkiye  Türkçesinde  Maniler, TKAE, Ankara
           Çekilmiyor nazları
                                               1990; L. Sami Akalın, Türk Manilerinden Seç-
                                               meler, Başbakanlık Kültür Müsteşarlığı Yayınla-
           Bu köylüyü sel keser
                                               rı,  Ankara  1972;  Şerif    Oktürk,  Türk Manileri
           Bünyan’da hep yel eser              Antolojisi-Güldeste,  İstanbul  1985;  Şükrü
           Kayseri’nin kızları                 Elçin,  Halk  Edebiyatına  Giriş,  Ankara  1993;
           Ayda bir halı keser                 Pertev  Naili  Boratav,  100 Soruda Türk Halk
   339   340   341   342   343   344   345   346   347   348   349