Page 369 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 4

[1800] 360 / MEH KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

Yeniçeriliğin ortadan kaldırılmasından med Neşrî, Kitâb-ı Cihan-nümâ: Neşrî Tarihi,
sonra bu ocakta miralay rütbesiyle görev C. I, haz. Faik Reşit Unat-Mehmed A. Köymen
yapan Bektaşî Şeyhliği kaldırılarak yerine (1987); Ragıp Bey, Yaşam Öyküm: Ragıp Bey-
yeni kurulan orduda mareşal rütbesiyle ’in Anıları, yay. haz. Ahmet Emin Güven
(2003); Rıfkı [Sakallı Ahmed], Bektaşî Sırrı, C.
Mevlevî şeyhleri atanmaya başlandı. Hacı II (1328); Osmanzâde Hüseyin Vassaf, Sefine-i
Bektaş Tekkesine ise postnişin olarak Evliyâ, C. II, haz. Mehmet Akkuş - Ali Yılmaz;
Pertev Paşa’nın tavsiyesi ve II. Mahmud’- Edip Alşar, Türkiye Tarihi (1979); Baki Yaşa
un fermanıyla Nakşibendi tarikatına Altınok, Alevîlik Hacı Bektaş Veli Bektaşîlik
mensup şeyhlerden Kayserili Mehmed (1998); Niyazi Berkes, Türkiye’de Çağdaşlaş-
Said Efendi atandı (1834). Ailesiyle birlik- ma, yay. haz. Ahmet Kuyaş (2002); John King-
sley Birge, Bektaşilik Tarihi, çev. Reha Çamu-
te oğulluğu ve müridi Mehmed Şemsed- roğlu (1991); Carl Brockelmann, İslâm Ulusları
din Nuri’yi de Hacıbektaş’a götürdü. ve Devletleri Tarihi, çev. Neşet Çağatay (2002);
Hacı Bektaş-ı Veli Tekkesi’ne atandıktan Çamuroğlu, Reha, Yeniçerilerin Bektaşîliği ve
sonraki ilk icraatı dervişleri toplayarak Vaka-i Şerriye (1994); İsmail Hami Danişmend,
padişahın fermanını okumak oldu. Peşin- İzahlı Osmanlı Tarihi Kronolojisi, C. IV (1955);
den dergâhın kaidelerine uymayan dört Türkiye Yayınevi, C. IV, İstanbul; Anton Jozef
görevliyi türbeden uzaklaştırdı. Türbeyi Dierl, Anadolu Aleviliği (1991); Engelhardt,
Tanzimat ve Türkiye, çev. Ali Reşad (1999);
açıp temizletti. Harabe hâlindeki camii- Suraiya Faroqhi, “XVI.-XVIII. Yüzyıllarda Orta
nin onarılması için bir dilekçeyle Anadolu’da Şeyh Aileleri”, Türkiye İktisat Tari-
Padişah’a başvurdu. Dergâhta üç ay kal- hi Semineri/Metinler, Tartışmalar: 10 Hazi-
dıktan sonra İstanbul’a döndü. ran, 1973, ed. Osman Okyar (1975); Godfrey
Bir müddet Kırşehir, Mucur kadılığı Goodwin, Yeniçeriler, çev. Derin Türkömer
görevinde de bulundu. Tasavvufi şiirler (2001); İrfan Gündüz, “Yeniçeri Ocağı’nın
yazdı. Hacı Bektaş Tekkesinde görevli İlgası’ndan Sonra Meydana Gelen Bazı Tasavvufî
Gelişmeler”, İlam Araştırma Dergisi, (1997), S.
iken burada vefat etti (1841). Mezarı Hacı II, s. 10; İrfan Gündüz, Osmanlılarda Devlet
Bektaş Dergâhı avlusu içindedir. Evlatla- Tekke Münasebetleri (tarihsiz); Remzi Gürses,
rı Eşref ve Mustafa, Kırşehir’de yerleş- Hacıbektaş Rehberi (1964); Ahmet Emin
mişlerdir. Güven, Kayseri’de Yazma Mecmualar,
Eserleri: Künûzü’l-Hakāyık, Tefsîr-i (2000); F. W. Hasluck, Bektaşîk Tetkikleri,
çev. Ragıp Hulûsi (1928); F. W. Hasluck, Anado-
Sûre-i ve’d-Duhâ, Risâle-i Tasavvufiy- lu ve Balkanlar’da Bektaşîlik, çev. Yücel
ye isimli eserleri Beşiktaş Yahya Efendi Demirel (1995); Halil İnalcık, Osmanlı İmpara-
Kütüphanesi’nde el yazması hâlinde torluğu, C. I, (2000); Halil İnalcık, Osmanlı
muhafaza edilmektedir. Kayseri’de İmparatorluğu Klâsik Çağ (1300-1600), çev.
Rasim Deniz Özel Kütüphanesi’nde baş Ruşen Sezer (2004); Enver Ziya Karal, Osmanlı
ve son taraflarında eksiklikler bulunan Tarihi, C. V (1999); Ercan Karlı, Osmanlı Padi-
Akaid ve Edebî Sanatlara Dair iki adet şahları (2002); Kemal H. Karpat, Osmanlı
risalesi de vardır. Modernleşmesi, çev. Akile Zorlu Durukan -
Kaan Durukan (2002); Bernard Lewis, Modern
Kaynakça: Ahmet Emin Güven Özel Arşivi; Türkiye’nin Doğuşu, çev. Metin Kıratlı (2000);
Başbakanlık Arşivi, Cevdet, Adliye Tasnifi, No: S. F. Mahmud, İslâm Tarihi, çev. A. Kevenoğlu-
1734, 21839; Ahmed Cevdet Paşa, Tarih, C. XII Ayhan Sümer; Muhammed Nuri Şemseddin
(1309); Ahmed Hamid-Mustafa Muhsin, Türki- Nakşibendî, Miftâhü’l-Kulûb, haz. Abdulkadir
ye Tarihi (1926); Ahmed Reşid, Tarih-i Osmanî Akçiçek (2001); T. Yılmaz Öztuna, Türkiye
(1328); Ahmed Rifat, Lügât-i Tarihiyye ve Coğ- Tarihi, C. XI (1967); Necdet Sakaoğlu, Bu Mül-
rafiyye, C. II. (2004); Ali Reşad, Asr-ı Hâzır kün Sultanları (1999); Taner Timur, Osmanlı
Tarihi (1330); Bursalı Mehmet Tahir, Osmanlı Çalışmaları (1998); Türk Tarihi Silahlı Kuv-
Müellifleri, C. I, haz. Mustafa Tatcı-Cemal Kur- vetleri ve Atatürkçülük (1973); İsmail Hakkı
naz (2000); Es’ad Efendi, Üss-i Zafer, haz. Uzunçarşılı, Osmanlı Devleti Teşkilatının
Mehmet Arslan (2005); Hüseyin Hâki, Zeria-i Kapıkulu Ocakları, C. I (1984); P. Wittek,
Kemal-Terceme-i Hâl, (1898) (Yeni haflerle el “Ankara Bozgunundan İstanbul’un Zabtına
yazması); İbn Kemâl, Tarih, Nur-ı Osmaniye (1402-1455)”, çev. Halil İnalcık, Belleten (1943),
Kütüphanesi, no. 3078; İbnü’l-Cevad Efdaled- S. 27, s. 557-589; Erik Jan Zürcher, Medenile-
din, Osmanlı Tarihi (1328); Koçi Bey Risâlesi, şen Türkiye’nin Tarihi, çev. Yasemin Saner
sad. Zuhuri Danışman, (1985); Mehmed Halife, Gönen, 1986.
Târih-i Gılmânî, sad. Kâmil Su (1976); Meh- BAKİ YAŞA ALTINOK