Page 361 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 2

[832] 352 / GER KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

Panagia Kilisesi’ni genelde IV-VI. yüz- tarih boyunca Kayseri’nin su ihtiyacını
yıllar içinde değerlendirmemizi sağlar. karşılamıştır. Buradan vakıflar marifeti

Kaynakça: Hamilton, W. J., Researches in ile yapılan kanallarla şehre getirilen su,
Asia Minor, Pontus and Armenia; With Some yine birçoğu vakıf olan çeşmelere dağı-
Account of Their Antiquities and Jeology II, tılmış, ayrıca tarım alanlarının sulanma-
London 1842, s. 281-282;Rott, H., Kleinasiatis- sında kullanılmıştır. Nüfusun çok büyük
hsche Denkmaler Aus Pisidien, Pamphylien,
Kappadokien und Lykien, Leipzig 1908, s.156- bir kısmını Rumlar (Karamanlı) oluştu-
170; Restle, M., Studien Zur Frühbyzantinisc- ruyordu. Ermeni nüfus, 1760 yılından
hen Architectur Kappadokien, Wien 1979, s. sonra muhtemelen Cırlavuk Köyü’nün
42-44; Hild, F., Restle, M., Tabula İmperii By- doğusunda “Djirlakh” denen yerden ve
zantini (Kappadokien), Wien 1981, s. 215; Çora- Tavlusun Vadisi’nden aşağıya inmişler ve
ğan Karakaya “Gereme Panagia Kilisesi” XIII. böylece Germir’e ilk konutlarını yapmış-
Ortaçağ ve Türk Dönemi Kazıları ve Sanat
Tarihi Araştırmaları Sempozyumu (Yayında). lardı. Bu yıllarda Germir’de Tirem Başı
NİLAY ÇORAĞAN KARAKAYA denen yerden aşağıya dereye kadar inen
semtte “Poşa” denen elek ve tef üretimi
GERMİR yapan insanlar bulunuyordu. Kayseri ve
Germir, Kapadokya döneminin önemli çevresinde Poşalara sıkça rastlanıyordu.
yerleşim yerlerinden Derevenk Vadisi’nin 1961 senesinde Köyü’n adı “Konaklar”
Sivas Caddesi’ne yakın kısmında ve vadi olarak değiştirildi. Kayseri Valiliği, yapı-
içerisinde yer alır. Kayseri şehrinin do- lan yanlışlığı telafi ederek 2000 yılında
ğusunda ve merkeze 6 km mesafede eski köye “Germir” adını geri verdi.
bir köydü. Yabancı seyyahlar, Germir adı 1500 senesi Tahrir’lerinde Koramaz
üzerinde çok durmuşlar, Ermenice “Kar- Nahiyesi’ne bağlı olduğu, malikânesi
mir =Kırmızı” anlamına geldiğini savun- vakfa, divanisi kale muhafızlarına tahsisli
muştur. VIII. yüzyıl Karatay Hanı*’na ait ve halkının %95’i gayrimüslim 32 Geb-
vakfiyede, Kayseri yakınında bulunan ran (gayrimüslim), 2 Müslim olarak 34
iyi arazi (azbe) Sultan Çayırı, yol ve iki hane, 26 caba–3 fâni nüfus bulunuyordu.
dağdan birinde taşçıların çalıştığı dağa 1520 senesi kayıtlarında Köy’de 79 hane
bitişik olup yüz mud tohum alan yerin Gebran, 4 hane Müslim nüfus bulunu-
tamamı, dere ve ziraat edilmeyen (gâ- yordu. 1500–1520 yılları arasında Ger-
mir) araziye bitişik başka yerin tamamı mir’e dışarıdan çok sayıda gayrimüslim
vakıftı. Vakfiyedeki gâmir = Arapça sıfat nüfus gelerek yerleşmişti. Bu insanların
olup mamur (bayındır) olmayan harap, nerelerden göç ettikleri malum değildi,
ıssız yer, terk edilmiş, ekilmemiş yer de- yalnız doğudan geldikleri biliniyor-
mek olup Ermeniceyle alakası yoktur. du.1831 yılı nüfus kayıtlarında Köy’de 105
Germir Altı semtinden kaynayan sular hane ve 282 erkek toplam 525 Müslü-

man nüfus vardı. Germir’de Türk, Erme-
ni (Gregoryen) ve Rum (Anadolu Türk’ü)
insanlar bir arada otururlardı. 1875 sene-
si nüfus sayımında Köy’de 203 hane
Türk, 405 hane Ermeni ve 606 hane
Rum toplam 1214 hane ve 6070 nüfus
vardı. Köy’ün toplam arazi genişliği de
8194 dönümdü. Germirli Hristiyanlar
Türkçeden başka lisan bilmezlerdi. Ger-
mirli fukaraların babası olan Ruşen Ağa
1811 yılında Venedik’te Yunanca basılan
dinî bir eserin Türkçeye tercümesini ya-
pacaklara (Pasios’a) “Kardaşım Aposto-
los Türkçe yaz” diye ricada bulunmuş ve
Germir’de bir sokak girişi eserin basımı için lazım olan masraflar