Page 101 - seyrani_siir_yarismasi

GÜL İLE BÜLBÜL

İbrahim Eşmeli

Ben elem bahçesinin en dertli bülbülüyüm
Acıklı türküsünü söylüyorum hicranın
Güle yanan ilk benim sönmeyen son külüyüm
Kuytu bir yerindeyim efsunlu maceranın

Meltem bana meftun, rüzgâr bana âşık
Zamansız ve mekânsız bir sevda yaşıyorum
Gülünden ayrı düşen hep benimle barışık
Yaralı yüreğimde bir Mecnun taşıyorum

Kırmızı kadifeden rüyası olanların
Güle şiirler yazan inziva bağındayım
Kadehine hasretten şarkılar dolanların
Unutulduğu garip rüyalar çağındayım

Çöllerin serabında kokunu duyuyorum
Gökyüzüne damlıyor yağmurlar gözlerimden
Ben masum bir ceylanın kalbinde uyuyorum
Yalnızlık vadileri çınlıyor sözlerimden

Ben yalvara yakara adımladım zamanı
Aşk’ın en güzelini anlatan bir kitapla
Nergis görünce seni tanımladı imanı
Dikensiz ve pespembe gülümseyen hitapla

Gülün adı anılır yankılanır semada
Cansızlar unuturlar bir can olmadığını
Aşk’a isyan edenler yargılanır semada
Anlarlar bülbüllerin ziyan olmadığını

101