Page 98 - seyrani_siir_yarismasi
P. 98
Sence ne kadar makul yaşanan sarhoşluklar?
Sabır, kızgın ateşte çekiç ile yatışmak…
Sabır, kendi gölgenle gece gündüz atışmak…
Büyüdükçe büyümüş küçücük mesafeler
Sizli bizli duvarlar aramıza örülmüş
Gerçeklerin yerini almış boş hurafeler
Kırgınlıklar tuz biber olmuş kalp yaramıza
Serzenişlerle dolmuş yazılan sahifeler
Çekilmiş satırlardan o güzel latifeler
Bak işte bu şarkı da hüzünle sona erdi,
Güneş çekti tülünü gecenin şuh yüzüne.
Kırıldı kum saatim, anları hiçe verdi,
Tedbir konuldu “bekle, geleceğim” sözüne,
Ecelim ümidime “beyhude” mührü vurdu,
Son duamda adını söylerken dilim durdu!
Kalktı gözümden perde, göründü menzil, heyhat
Sürüklendim bir yolda yaprak gibi çaresiz…
Doğmadı şu bahtıma beklediğim bu vuslat
Aşkın kor sıratında hıçkırdım sessiz, sensiz.
Sükûtun dehlizine düştü kalp denen saat,
Ben sustum artık ey yar, şimdi buyur sen anlat!
98
