Page 138 - seyrani_siir_yarismasi
P. 138
akşam, evimizde kazan
annemin yüreği kaynardı
gülüşü perdeydi, tülden
her kem göze uzanırdı
üveyikten nazenin sesi
şiirdi ay şavkı yüzü
gözleri yıldızlar güzeli
muştu, babanın gelişi
beş vakit secde öpen alın
her bahar dağ ardına yol
omzunda İbrahim baltası
ah, içimde tarifsiz serinlik,
acı sonsuzluktur yaşanılan
doldururdu bir bir boşluğu
hiçbir annenin yüreğinde
ecel kadar kor bitmezdi
bir gün bir hatıra özledim
sustu caddelerde sesler
bıçak ağzıydı çocuğuna
annenin ibrişimden sesi
yolların nereye çıktığına
dilim sormaya varamadı
anne, ölüme evladından
bir adım daha yakındı
138
