Page 141 - seyrani_siir_yarismasi

Mutlak güç olmalı Sûret olması,
Her anı ben gibi deliye gebe.
Ben ise deliler kentinin şâhı,
Beklemek limanında eşsiz numûne.

Yine de onun gibi olmalı bence,
Onun gibi mâsum ve öyle zarif.
Söndürürken sendeki fecri bile;
Dili öyle hafif, o kadar nahif.

III (Son)
Sigaram peşini ateşlemekte;
Sûret, sanma senden, ben hep öyleydim.
Bizim tabiatın kanunu işte,
Ben de bu beldenin bir bendesiyim.

Bu yerde sokaklar çıkmaza çıkar,
Çıkmaz başlarında bendeler ölür.
Gündüz bekçileri düdüğün çalar,
Sûret, bizde güneş gecede büyür.

Sevdadan söz etmek burda yasaktır,
Söylerken bir daha ar eder içim;
Duadan avuçlar dolsun da nasır,
Öteden bir el ver ben de göçeyim.

İlk ve sondur bahsi ele sevdadan
Ey Sûret yazarsa kalem kırılsın.
Senden gayrısına değilim ayan,
Olursam mahşerde ruhum asılsın!
Olursam mahşerde ruhum asılsın!...

141