Page 48 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 3
P. 48

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹                            HAL / 39 [999]


           Yahyalı Halıları
           Yöre; şelaleleri, elmaları, halıları ve kilim-
           leri  ile  ünlüdür.  Yurt  içi  ve  yurt  dışında
           kendi ünlerini yapan Yahyalı* halıları, ge-
           leneksel  özelliklere  sahip  yöresel  doku-
           malardandır.  Yahyalı  halılarının  temel
           hammaddesi yündür. Yörede yetişen ko-
           yunlar “kırklık” adı verilen makasla kırkı-
           lır. Kirli yün önce silkelenir, böylece lifle-
           rin  arasındaki  pisliklerinin  dökülmesi
           sağlanır. Sonrasında ise yıkama işlemi ya-
           pılır. Yıkama işlemine yapağı yünlerin su-
           ya tamamen bastırılmasıyla başlanır. Bü-
           tün liflerin arasına suyun girmesi sağlanır.
           Daha sonra yün, suyun içerisinden alına-
           rak ağaç tokuçlarla vurularak yünün kirle-
           ri  akıtılır.  Yıkanan  yün,  iplere  serilerek
           veya düz bir zeminde kurutulur. Kuruyan
           yünler çubuklarla çırpılarak liflerin arasın-
           daki  pıtrak  gibi,  yıkama  ile  arınmayan
           maddeler çıkartılır. Tamamen temizlenen
           yün, isteğe bağlı olarak ya tarama makine-  Halı tezgâhı ve halı dokuyanlar (B. Akbaş)
           sinde taranıp fitil haline getirilir ya da elde
           burma  yapılarak  eğrilir.  Eğirme  işlemi,   yörede  iki  şekilde  elde  edilir.  Birincisi;
           kirman  (kirmen)  veya  çıkrık  ile  yapılır.   kök  boya  bitkisi  bahçelerde  yetişir.  Bu
           Kirman (kirmen) her ağaçtan yapılabilir.   bitkinin çubuk şeklinde kökü olur ve bo-
           Çıkrıklar  eskiden  olduğu  gibi  elde  yapıl-  ya  bu  köklerden  elde  edilir.  Kökler  ka-
           maz; daha pratik olmasından dolayı bisik-  zanda  kaynatılır,  sonra  çıkarılır.  Önce-
           let jantları kullanılarak yapılır. Eğirme iş-  den şaplanmış ipler kazana basılıp iyice
           lemiyle iplik elde edilir. İki iplik bir araya   kaynatılır.    İkincisi  ise;  önceden  şap  ile
           getirilip (koşlanarak, eşleme yapılarak) iki   kaynatılan ipler sarıya boyanır, daha son-
           kat halinde büküm verilir.          ra kazandan çıkarılıp soğutulur. Kırmızı
           İplerin Boyanması: İplikler çile (gelep)   toz boya ise kazanda eriyene kadar kay-
           haline getirilerek bakır kazanlarda boya-  natılır,  suyun  içine  biraz  tuz  atılır.  Tuz,
           nır. Boyama işlemi birkaç gün içinde ya-  boyanın çıkmasını engeller. Sarı ip tekrar
           pılır. Genellikle renkler arka arkaya bo-  kazana  atılır.  İp  kazana  atılırken  abraj
           yanır.  Bazı  renkler  için  ipin  şaplanmış
           olması gerektiğinden, öncelikle ipler şap-
           la kaynatılarak boyamaya hazırlanır. Yö-
           rede  şaplamaya  “mordanlama’’  veya
           “seğleme” denir. Yünün boya alma özel-
           liğini arttırmak için mordanlama (seğle-
           me)  yapılır.  Boyama;  genellikle  doğal
           boyama yöntemi ile yöre halkı tarafından
           çevrelerinde bulunan bitkiler ve çamurla
           yapılır.  Cehri,  bağ  yaprağı,  narpuz  otu
           (yabani  nane),  bataklık  çamuru,  ceviz
           meyvesi  kabuğu,  soğan  kabuğu,  nar  ka-
           buğu, ceviz ağacı kabuğu vb. boyamada
           kullanılır.
           Renk özellikleri: Kırmızı; Kırmızı renk   Yahyalı minder halısı
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53