Page 62 - hnc_hikaye_yarismasi
P. 62

Hasan Nail Canat Hikâye Yarışması

            kelimeler senin kadar masum ve temiz. Seviyorsanız söyleyeceksiniz. Bunu Tan-
            rı’nın iradesi olarak görüp karşınızdakinde onu bulacaksınız.”

               Haluk diyordu ki; “Ey Kadir, eziyet etme kendine. Nurten’i seviyorsun. Ona
            olan sevgin Tanrıya olan sevgine engel değil. Seni senden daha iyi bilen o güç,
            içine böyle bir duyguyu yerleştirmiş. Niçin kaçıyorsun?”

               Haluk diyordu ki; “ Ey Nurten, seni sevdiğini söyleyemeyen bir âşığa aynı
            şekilde karşılık vererek kendini yıpratıyorsun. Sen söyle. Onu kaybedeceğinden
            korkuyorsan bil ki zaten o senin değil. Senin olması gerekeni kendi koyduğu
            mesafeyi büyüterek tamamen uzaklaştırıyorsun. Eski devir kitaplarından kalma
            ‘sevip de aşkını gizleme’ romantizmini gömün en derin çukura. Büyüklük orda
            değil, aşkıyla yaşayabilmekte.”
               Yine de söylemediler.
               Biz buna fırsat vermek için konuyu açtıkça kaçtılar.

               Kadir’in kafasında Nurten, kalbinde Allah vardı.
               Nurten’in kalbinde ve kafasında hem Allah, hem de Kadir…

               Bir gün baş başa iken ‘sen söyle!’ dedim de ‘asla!’ diye dikildi Nurten. ‘Kadir
            için ben bir engelim. O beni Tanrısıyla arasına girmiş bir put olarak görüyor. O
            hem tanrısever hem putperest olmanın girdabında acı çekiyor. Korkarım ki böyle
            giderse etrafındaki her şeyi düşman olarak görecek. Sizi bile! Onun normale
            dönebilmesi için benim aradan çekilmem gerekiyor. Bunun nasıl olacağını bilsem
            onu kurtaracağım, belki de kendimi kurtarmış olacağım böylece…’

               Onun ‘aradan çekilmekle’ neyi kastettiğini anlayamamıştım:

               “İntihar gibi mi?” deyiverdim.
               “Evet! Ama günah olduğu için yapamam. Haluk da fark etmiş benim düşün-
            cemi. Oysa hiç bahsetmemiştim. Nerden anladıysa anlamış, intihar kurdunun
            kafama girdiğini. ‘Benim elime eli değen, yüreği yüreğimle tokuşan bir kişi hayattan
            koparsa dostluğuma ihanet etmiş olur! Sadece korkakların değil aynı zamanda
            şahsiyetsizlerin ve beceriksizlerin ilacıdır intihar ’ dedi. O yüzden yapamıyorum.
            Haluk, ardımdan zavallı kız diyecek diye kıyamıyorum canıma.” Demiş ve parmak
            uçlarına bakarken donmuştu bakışları.





            62
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67