Page 59 - hnc_hikaye_yarismasi
P. 59
Adnan Büyükbaş | Kim Kalır
Anlamıyoruz güvercini.
Ötmüyor da bir müzik aleti gibi ses çıkarıyor, sanki.
Bir boru gibi. Bir ney gibi.
Sur gibi.
İsrafil, bu dev vücutlu kuşun içine mi girmiş ne.
Ürperiyoruz.
Kuş bir şey söylemiyor bize.
Göğsüne çevriliyor bakışlarımız: Koyu ve geniş bir kırmızı.
Yüzlerimiz Haluk.
Kuşun yüzü Haluk.
Ardımızdaki boşluğa konuyor iri güvercin.
Rengârenk kanatlarını yere seriyor.
“Binin sırtıma” diyor.
Kuştan hiç ses çıkmıyor, ama biz öyle dediğini düşünüyoruz.
Hepimiz kuşun sırtındayız.
Nurten’in bacakları sızlıyor.
Kadir’in başı ağrıyor.
Senin ağzın kapanıyor.
Benim parmaklarım uyuşuyor.
Kanat, kanat, kanat çırpıyor. Çırpıyor, çırpıyor kanat.
Ağaçlar aşağıda kalıyor, insanlar aşağıda.
Ortalığı dumana boğan, kulakları sağır eden bir patlama duyuyorum./uz.
Patlama.
Bir tüfek sesi.
Bir patlama.
59
