Page 76 - hnc_hikaye_yarismasi

Hasan Nail Canat Hikâye Yarışması

Görünmesi gereken temiz insanlar, görünmemesi gereken sokaklarda olmalı
diyordun kendine hep.

Ancak sokak yine senindi.
Güneşin yok olup herkesin terkettği bir kasabayı andırıyordu o gece şehir.

Yürümek iyi geliyordu sana, yalan değil, iyi geliyordu.
Seçim dönemi evet.

Partiler bayraklarını asmış sağa sola. Görmezden geldiğin şeylerden biri de
siyaset. Oy vermeye gitmiyordun uzun süredir. Kalbini kırmış yöneticiler.

Kendi halinde yaşamaya çalışıyosun ama sokaktaki silüetler peşini bırakmıyor.
Bir de şu tepende süzülen bulutlar...
Sen yalnız hissetmek istiyordun, sakın inkar etme. Ses duymak istemiyordun
etrafta. Evet evin sessizdi belki, ama senin isteğin bu değildi.
Dinen fırtınanın ardından yürüdüğün sokak, senin içindeki fırtınaya hazır-
lanıyordu şimdi. Bir yorgunluk yoktu üzerinde ama tuhaf olduğun gecelerden
biriydi.
Sessizlik istiyordun.

Evet, sessizlik istiyordun.
Sessizlik, sessizlik, sessizlik...

Hayır!
Yan sokaktan gelen müziğin sesini bastıramazsın beyninle.

“Güzel melodi.” diyordun kendi kendine.
Adımlarını müziğin cılız ritmine eşitlemeye çalışıyordun ve yakınlaşmak
istiyordun sese. Bir ara yol, bir sapak arıyordu gözlerin.
İşte orada, sokağı, yan sokağa bağlayan ara yol.

Geçtin oradan. Artık daha net müzik. Çünkü karşındaki müzikholde çalıyor
plak.

Hiçbir işinin olmadığı geliyor aklına ve hemen oraya doğru ilerlemeye baş-
lıyorsun.

76