Page 208 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 4
P. 208

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹                          KIŞ / 199 [1641]


           “hakırdak” adı verilir. Hakırdağı sevenler   natmamaktadır.)  Kaynatılan  sütlerin
           çerez gibi yiyerek tüketirler.      üzerinde biriken yağ, yapılacak peynirin
           Et, kemik ve işkembe kurutma: Eskiden   cinsine  göre  ayarlanır.  Yavan  (yağsız)
           daha çok uygulanan bir yöntemdi. Günü-  peynir yapılacaksa yağlar bir kepçe yardı-
           müzde az da olsa devam ettirenler vardır.   mıyla alınır. Yağlı peynir isteniyorsa yağ-
           Kesilen  kurbanın  daha  çok  kaburga   lar olduğu gibi bırakılır. Bir gün önceden
           kemikleri, kış için kurutulacak olan etler-  ayrı bir kapta peynir yapımında kullanıla-
           le birlikte bir ipe dizilerek güzelce tuzla-  cak peynir mayası hazırlanır. Maya için
           nır ve güneş alan bir yere asılırdı. İşkem-  daha  önceden  elde  edilmiş  olan  peynir
           be de temizlendikten sonra güneşte kuru-  suyu  ve  “şırdan”    veya  “sarkanak”  adı
           tulur,  kavrularak  veya  küçük  parçalar   verilen inek midesi kullanılır. Daha önce-
           hâlinde kesilerek çerez gibi yenilirdi.    den  kesilerek  tuzlanıp  kurutulmuş  olan
                                               şırdan, hazırlanmış olan peynir suyunun
           Süt Ürünleri                        içine atılır ve bir gün bekletilir. Bekletilen
           Hayvancılıkla uğraşan birçok yöre halkı   bu  maya  göz  kararı  kaynatılmış  olan
           kış girmeden evvel kışlık tüketeceği, pey-  sütün  içerisine  katılarak  karıştırılır.
           nirini ve tereyağını yazdan hazırlar. Köy-  Günümüzde el yapımı maya yerine daha
           lerimizde  ve  ilçelerimizde  bu  gelenek   çok  hazır  mayalar  kullanılmaktadır.
           hâlâ yaygın olduğu hâlde şehir merkezin-  Yarım saat gibi bir süre içerisinde maya-
           de bu uygulama kalkmıştır. Buna rağmen   lanan süt, peynir hâline dönüşerek kaza-
           şehir  halkı  da  akrabaları  ve  tanıdıkları   nın dibine doğru çökmeye başlar. Üstte
           vasıtasıyla köy yapımı peynir ve tereyağı-  kalan su bir kepçe yarımıyla ayrı bir kaba
           nı kış girmeden temin edip kışa hazırlan-  alınır.  Bu  su  yeniden  maya  yapımında
           maktadır.                           veya  hamur  işlerinde  kullanılır.  Dibe
           Tereyağı  yapımı:  Koyun  ve  ineklerden   çöken  peynirin  suyu  iyice  alındıktan
           sağılan sütler temiz tülbentler vasıtasıyla   sonra peynir temiz torbalar veya tülbent-
           iyice süzüldükten sonra geniş bir tencere   ler içine alınarak iyice suyunu bırakması
           içerisinde  ocak  üstüne  konur,  odun  ve   sağlanır.  Bunun  için  torbalara  el  yardı-
           tezek yardımı ile yakılan hafif alevde belli   mıyla bastırılır. Bir gün süreyle torbalar-
           bir süre kaynamaya bırakılır. Üstte biri-  da bekletilen peynir ertesi gün torbalar-
           ken kaymak bir kepçe yardımıyla alına-  dan çıkartılarak dilimlenir ve kullanıma
           rak yayık veya tuluklara doldurulur. İçeri-  hazır hâle getirilir.
           sine bir miktar ılık su katılarak çalkalan-  Peynir yapıldıktan sonra sıra kış için sak-
           maya  başlanır.  Belli  bir  süre  sonra  yağ   lanmaya uygun hâle getirilmeye gelmiş-
           sütten  ayrışmaya  başlar.  Ayrışan  süt  ve   tir. Ufak ufak dilimlenen peynirler küple-
           yağ  tekrar  süzme  vazifesi  görecek  olan   rin  içerisine  doldurularak  üzerlerine
           ağzı bağlanabilen torbalara doldurularak   ağzına  kadar  tuzlu  su  konur.  Bu  işleme
           bir kap içerisine suyunun ayrışması sağ-  salamura denilmektedir. Salamura yapı-
           lanır. Su ayrıştıktan sonra torba içerisin-  lan peynirler evin serin bir köşesine kal-
           deki yağ, soğuk suya tutularak torbadan   dırılarak  kışa  kadar  bekletilir.  Peynir
           alınır ve kullanıma hazır hâle getirilir. Bu   salamura dışında basma (çökelek) yapı-
           yağlar hemen tüketilmeyecekse tuzlana-  larak  da  saklanabilir.  Bunun  için  dilim
           rak  küplere  basılır.  Tereyağı  eritilerek   hâlinde olan peynirler el yardımıyla iyice
           tuzlu (hekir) kısmı alınır, gerisi tenekelere   ufalanır.  Ufalanan  peynirin  içine  çörek
           konup soğutulur. Kışın tüketilmek üzere   otu katılarak ayrı bir tat alması sağlanır.
           hazırlanan  bu  yağ,  “sadeyağ”  adını  alır.   Çörek  otu  ile  iyice  karıştırılan  peynir
           Günümüzde  tüm  bu  işlemler  için  hazır   isteğe göre çeşitli büyüklüklerdeki küple-
           makineler kullanılmaktadır.         rin veya deri tulumların içerisine el yardı-
           Peynir  yapımı:  Yaz  döneminde  hayvan-  mıyla hava kalmayacak şekilde iyice bas-
           lardan sağılan sütler temiz tülbentler yar-  tırılır. Küplerin ağzı temiz bir bez yardı-
           dımıyla geniş kazanlara süzülür ve ocak-  mıyla  bağlandıktan  sonra  bezin  üzeri
           larda kaynatılır. (Besicilik işiyle uğraşan-  çamurla  kapatılır  ve  zerzembi  denilen
           lar süt çok olduğu için kimi zaman kay-  serin  yerlerde  kumun  içine  ağzı  aşağı
   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213