Page 209 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 4
P. 209

[1642] 200 / KIŞ                   KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹




































                                   Bulgur yapımı (M. Kılınçer, Garibçe)

                                    gelecek  şekilde  gömülür  ve  kışa  kadar   kısmında bulunan sert ve dayanıklı ağaç-
                                    burada bekletilir. Deri tulumlar ise hava   tan çivisiz olarak yapılmış, birkaç bölme-
                                    almayacak  şekilde  dikilerek  yüksek  bir   den oluşan ambarın un için ayrılmış olan
                                    yere asılır. İçerisinde kalan suyun boşal-  bölümüne,  çinik  (şinik),  mut,  uruplağ,
                                    ması  için  alt  taraftan  şiş  yardımıyla  bir   silme  veya  çuval  adı  verilen  ölçülerden
                                    kaç  delik  açılarak  kışa  kadar  burada   biriyle iyice çiğnenerek basılırdı. Eğer un
                                    kurumaya bırakılır, kışın buradan alına-  çiğnenmezse  kışa  doğru  acır  ve  yenmez
                                    rak  kullanılır.  Eskiden  deri  tulumlara   hâle gelirdi. Burada yer kalmazsa büyük
                                    basılarak  yapılan  bu  işlem  günümüzde   varillerin içerisine basılırdı. Unun varille-
                                    zahmetli  bulunduğu  için  artık  pek  fazla   re  basılması  esnasında  pazardan  alınan
                                    yapılmamaktadır.                     taze  karpuzlar  da  güzelce  temizlenerek
                                                                         unla birlikte varillere basılırdı. Böylelikle
                                                                         un  basma  işlemi  tamamlanmış  olurdu.
                                    Un ve Bulgur Yapımı:                 Ambara ve varillere basılan un artık bütün
                                    Un yapımı: Harman sonrası elde edilen   bir kışın ihtiyacını giderecektir. Bu arada
                                    buğdayın bir kısmı satılıp evin geliri elde   varillere basılan karpuzlar belli bir döne-
                                    edilir. Evin ihtiyacı için ayrılan kısmı ise   me kadar bozulmadan kalır. Zamanı gel-
                                    ikiye  ayrılır.  Bir  kısmı,  bir  kış  boyunca   diğinde ise buradan çıkartılarak yenirdi.
                                    yetecek bulgur yapımında kullanılır, geri-  Kayseri’de  1950’li  yıllarda  Düvenönü*’-
                                    ye kalan kısmı da un yapımına ayrılır. Un   nde un pazarı vardı. Un, buğday, nohut,
                                    için ayrılan kısım değirmene gönderilir-  fasulye, bulgur gibi yiyecekler toptan ve
                                    ken bulgur için ayrılan ise ayıklanıp kay-  perakende olarak burada satılırdı. Cinsi-
                                    natılmak üzere bir kenarda bırakılır.   ne ve yetiştiği yöreye göre değişik buğday
                                    Un  yapımı  epey  zahmetli  olduğu  ve   ve un çeşidi vardı (sarıbursa, sertbuğday
                                    zaman  aldığı  için  günümüzde  halk  artık   gibi).  En iyi cins un, sarıbursa olup bak-
                                    fabrikalarda  üretilen  hazır  unu  tercih   lavalık, böreklik olarak alınır, ekmek için
                                    etmektedir.  Eskiden  buğday  her  yörede,   diğer unlar kullanılırdı. Sarıbursa Uzun-
                                    daha çok su kenarlarında bulunan değir-  yayla’da yetişir, Çerkez vatandaşlar tara-
                                    menlere  götürülür,  istenilen  şekilde  un   fından  ekilip  hasat  edildiğinden  olacak
                                    hâline  dönüştürülür,  torbalara  dolduru-  “Çerkez  unu”  denirdi.  Bir  dönem  ise
                                    lup eve getirilirdi. Evin mutfak veya kiler   “Zerrin buğdayı” adı verilen buğday türü
   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214