Page 100 - kayseri-sehri
P. 100

Dµ. MǺ±ÈÈ´¼ Kɳ´  | K±²³´µ¶ Ş´ºµ¶ (1830–1860)
               Kayser şehr merkeznn nüfusunu tespt çn nceledğmz nüfus defterlernde,
            Müslm ve gayrmüslm nüfus yapıları çn br takım tabrlern kullanıldığı anlaşıl-
            maktadır. Müslümanlar çn amelmande,  stbdal,  mahall– ahere revane,  müsnn,
                                                                            15
                                                                                     16
                                               13
                                                        14
            nzamye,  sıbyan (çocuk) ve tüvânâ;  gayrmüslmler çn a’la (yüksek) edna (düşük),
                     17
                                            18
            evsat (orta), mahall– aher, mande ve reaya tabrler kullanılmıştır.
                     Nüfus Sayımındaki Usulsüzlükler ve 1848 Yılında Kayseri
                       ve Çevresinde Nüfus Yoklamasının Yenilenme Talebi
               1847 senesnde yapılan nüfus yoklama sayımında usulsüzlüklern yapıldığına dar
            padşaha brtakım şkâyetlerde bulunulmuştur. Bunun üzerne 1848 yılında Kayser
            sancağı nüfus yazımına memur edlen Mralay Mehmed Remz Bey’n gönderdğ şuk-
            kada, Kayser merkez ve köyler, padşahın emr ve fermanı üzerne yenden ele alınarak
            nüfus sayımlarının yapıldığı belrtlmştr. İlk olarak Müslümanların nüfus sayımları
            yapıldıktan sonra gayrmüslmlern nüfus sayımlarına başlanmıştır. Ne yazık k Rum
            ve Ermen mlletne mensup ahal yazılırken czye usul ve esaslarına uygun hareket
            edlmedğ çn brçok yanlışlıklar yapılmıştır. Bölgede görev yapan memurların çoğu
            lyakatl memur olmadıkları ve czyenn  mükelleËerden nasıl tahsl edleceğn bl-
                                               19
            medkler çn rastgele yazmışlardır. Bundan dolayı vardıkları yerlerde car olan usul
            ve adedn zıddına ktdarı olan ve braz yaşlı görünenler “amelmandedr”  dyerek
                                                                              20
            czyeden muaf tutmuşlardır. Ve brçoğunu da “alâ”dan “evsat”a aynı zaman “evsat”tan
            da “edna” derecesne düşürerek verg verme durumunu etklemşlerdr. Gayrmüslm-
            lerden haksız yere yapılan tenzlatlarla Hazne’y de epey zarara sokmuşlardır. Ancak,
            yapılan yen düzenlemeyle tüm vatandaşlar hakkanyet üzere yenden yazılıp gadre
            uğramayacak şeklde czye usul ve esasları tespt edlmştr. 21




            13   Amel–mânde: İş yapmaktan kalmış, ş göremez durumunda olan. (Fert Develloğlu, Osmanlıca–Türkçe
               Ansklopedk Lûgat, Aydın Ktabev, Ankara 2009, 31).
            14   İstbdâl: Askerlğn btren erlere tezkere verp, yerne yenlern alma. (Develloğlu, 454).
            15   Başka br yere göç eden.
            16   Müsnn: yaşlı, kocamış, htyar. (Develloğlu, 741).
            17   Nzâmye: lk askerlk devres. (Develloğlu, 843).
            18   Tüvânâ: güçlü kuvvetl. (Develloğlu, 1115).
            19   Czye: Müslüman memleketlernde eskden Hrstyan tebadan alınan baş vergsdr. Osmanlılar da bu
               usulü kabul etmşler ve Czye’y âlâ (yüksek), evsat (orta) ve ednâ (küçük) olmak üzere üçe ayırmışlardı.
               Bu da 4, 2, 1 altın olarak alınırdı. Buna sıra le âlâ, evsat ve ednâ denrd. Bu mktarların para raycne
               göre değşebldğ gb kadın ve çocuklardan czye vergs alınmazdı. (Mdhat Sertoğlu, Osmanlı Tarh
               Lûgattı, Enderun Ktabev, İst 1986, 67).
            20   İhtyarlık veya sakatlık yüzünden şe yaramaz hale gelenlere denr. (Sertoğlu, 16).
            21   BOA. A. MKT. 103/99. [30 Zlhcce 1263/9 Kasım 1847].

            100
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105