Page 27 - kayseri_turkuleri
P. 27

Dr. Erol AKSOY/Dr. Erhan ÇAPRAZ


               bu tasnif, gerek manilerin türkü geleneği içindeki bugün de sayıca çokluğunu, gerekse türkülerin son dö-
               nem Osmanlı toplum hayatında sosyo-kültürel cephesini aydınlatır niteliktedir. Yani bir taraftan ezgi eş-
               liğinde söylenen manilerin türkü formunun teşekkülünde ne kadar önemli bir yer tuttuğunu, diğer taraf-
               tan aşk, ramazan, eşkıyalık, askerlik ve bekçilik gibi hususların türkülerin gerek icra bağlamının gerekse
               buna bağlı taşıdığı tematik özelliklerinin tebarüzünde ne kadar etkin bir rol oynadığını görmekteyiz.
                  Güneydeki Türkmen oymakları arasında önemli derlemeler yapan Ali Rıza Yalman (Yalkın) da hâ-
               lihazırda türküleri konularına göre “öğüt”, “övüt (=herhangi bir olayın veya kahramanın hikâyelerinden
               bahseden övgülere ait parçalar)”, “ağıt”, “yiğit”, “yavuk (=sevgili, güzel)” ve “yağıt (Karaçor / düşman)”
               şeklinde altı kısımda değerlendirmiştir (Yalman 1977: 234-235). Fakat konularına göre türküler bahsinde
               Cahit Öztelli, Pertev Naili Boratav gibi pekçok araştırmacının tasnifi mevcuttur. Doğan Kaya tüm bu
               tasniflerden de yola çıkarak türküleri konularına göre şu şekilde belirlemiştir:


                  I. Tabiat türküleri
                  II. Aşk türküleri
                  III. Yiğitlik türküleri ve tarihi olayları konu edinen türküler
                  IV. Tören türküleri
                        a. Düğün türküleri
                        b. Ayin-i cem türküleri
                        c.  Sayacı türküleri
                        d. Oturak türküleri
                  V. Askerlik türküleri
                  VI. Yiyecekler üzerine söylenmiş türküler
                  VII. Hayvanlar üzerine söylenmiş türküler
                  VIII. Olay türküleri
                  IX. Bitki ve çiçeklerle ilgili türküler
                  X. Satıcı türküleri
                  XI. Ekin türküleri
                  XII. Ramazan davulcusu türküleri
                  XIII. Kişiler üzerine söylenmiş türküler
                  XIV. Keder, dert ve hastalık türküleri
                  XV. Gurbet ve hasret türküleri
                  XVI. Meslek ve iş türküleri
                  XVII. Eşkıya türküleri
                  XVIII. Ölüm türküleri (ağıtlar)
                  XIX. Ninniler ve çocuk türküleri
                  XX. Hapishane türküleri
                  XXI. Mizahî türküler
                  XXII. Yergi türküleri
                  XXIII. Öğretici ve öğüt verici türküler


                  Diğer taraftan türkü söyleme geleneğinde “türkü biçimi (style)”  kadar “güfte”ye karşı da “samimi
                                                                           5
               5)  Alan Lomax, antropologların diliyle türkü biçimini şu şekilde tarif etmektedir: “Türkü biçimi ‘style’, öteki insan faaliyetleri
                                                                                                        27
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32