Page 70 - Emir Kalkan Hikaye Yarışma
P. 70
kalbimde erimledir nikâhım diye gezen! Ölümü öldürmeyen ölenin kınasını elinde
gezdiren…!!! Yoktur helbet. Var desen de inanmam. Şimdi aşkıma talibim demenin suç
sayıldığı yer mi moderen dünya! Bitti diyen kadın mı okumuş? Kendinden kalbinden
kalbinde ki kalpten vazgeçmek mi yenilik çağdaşlık o vakit! Hayır! Asıl bilen kadın
kendinden, duygularından, istediklerinden, inançlarından, sanı olmadan adından
ve aşkından vazgeçmeyen bunun için el âlem denilen obanın sözünün önünde söz
söyleyip yalnızlığının gergefine aşkı nakşeden kadındır. Deli denilse de aldırmayan
kendi doğrularının peşinde ki hürlüğünü hiçbir şeye değişmeyen kadındır… Kadın-
lık ne analıktır ne ana olmamak. Kadınlık sana verilen gönül hürlüğünün bayrağını
indirmeden yaratılanı kendi gönlüyle okuyabilmektir. Kadınlık; Kadınım, anayım,
bilirim demeden yazılanı okuyabilmektir. Kadınlık; Aşk ile yazılanı aşk ile okuyup
yeni neslin gönlünü ilhamla dokuyabilmektir…
Sustu kadın! Sustu Elif! Sustum ben de. Bir türkü duyuldu kayaların en zirvesinde;
Kadındın! Hanımdın! Eliftin! Sevdim!
Ne kadınlığını ne Hanımlığını!
Ben senin yalnız Elifliğini sevdim diye öldüm…
70
