Page 178 - hnc_hikaye_yarismasi

Hasan Nail Canat Hikâye Yarışması

“Ders kitaplarımızı açalım arkadaşlar.’’
“Yeni ünitenin başında Ahmet Hamdi Tanpınar’ın ‘Ne İçindeyim Zamanın’
adlı şiiri var.
Sessizce okuyun lütfen!’’

Ben okumaya başladım, sınıf aramaya ve aranmaya başladı. İçimde hikâyemi
anlatmanın bin pişmanlığı…Dinlemeyi öğrenememiş kulaklara hikâye mi anla-
tılır? Kitabını arayanlar, sayfayı ve şiiri arayanlar, kendini arayanlar bir gürültü
olmuş akıyor. Sadece kendileri ile dolu olanlar; kimde, nerede, ne bulabilirler
ki? Zaten ezberimde olan şiiri bakarak okudum, bitirdim, sınıfa göz attım. İki
kişinin dışında şiiri okuyan yok. Kendisinden başkasını, bir şeyi düşünen, bir
şeyi arayan yok. Bir daha okudum. Şirin yanındaki resme baktım, bir daha
okudum. Resimde bir kum saati vardı. Saatte mavi bir kum akıyordu.
Şiir akıyordu.

Bir şiirden, başka bir şiire…
Şiir…

Şiire,
Şiirde,

Şiirdeyim...
Bir şehirde bir şiirdeyim,

Bir şiirde bir şehirdeyim.
“Bursa’da bir eski cami avlusu,
Küçük şadırvanda şakırdayan su”dayım.

Ulu Cami fikrinin anlamını bulduğu en güzel mekanlardan birinin önünde.
Evliya Çelebi’nin deyişiyle Bursa’nın Ayasofya’sına bakıyorum. Benimle beraber
ülkenin ve dünyanın farklı yerlerinden gelmiş Bursa sevdalıları bakıyor. Yıldı-
rım Beyazıt Han yadigarı büyüyor gözlerimde. Osmanlı’nın yaptığı ilk büyük
cami, Devlet-i Aliyye’nin vizyonunu ve aksiyonunu göstermek isteyen bir ufuk
çizgisi gibi hayalimin sınırlarını zorluyor. Yapıldığı yüzyıldan gelecek yüzyılların
habercisi gibi bakıyor Bursa semalarına.

178