Page 43 - hnc_hikaye_yarismasi

Nokta konulmadan bitirilecek cümleler sonrasında. Kimse hıçkıra hıçkıra
ağlamayacak belki.

Belki bugün, o gün olacak.
*

Kapının açıldığını, cacık yapacağı kaba yoğurt alırken duyuyor Bahriye
Hanım. Kepçe elinde, duralıyor bir an.
Bastonun tıkırtısını, kocasının şapkasını, ceketini çıkarıp astığını, ayakkabıları
yerine terliğini giydiğini duyuyor. Ayaklarını sürüyerek, sessiz sedasız oturma
odasına geçiyor Ragıp Efendi. Birkaç saniye sonra, televizyonun sesi yükseliyor.

Yaşlı kadın gözlerini kapatıyor bir anlığına. Derin, kederli bir nefes alıyor.
Gözyaşlarını geri itiyor.
“Islandın mı?” diye sesleniyor içeriye doğru. “Taze fasulye yaptım, yanına
da cacık yapacağım... Seversin. Acıkmaya başlıyor musun?”
Kocası, televizyondan güç bela duyulan bir sesle acıktığını söylüyor. Yaşlı
kadın, yoğurdun kalanını buzdolabına koyuyor.
Yağmurun durduğunu, kapalı perdelerin ardında, kimse zamanında fark
etmiyor.

Son

43