Page 48 - hnc_hikaye_yarismasi

Hasan Nail Canat Hikâye Yarışması
IV

Nurten’in kaza haberini geç duymuştuk. Utanmıştık değil mi? Kızın ne durumda
olduğunu anlamayacak kadar uzaklaşmıştık. Doğru, kocası yüzünden aramıza
mesafe girmişti. Eski arkadaşlarınla görüşmek yok bundan sonra demiş. Kendisini
tapacak kadar seven bir adamı sevmediği halde niçin evlendiğini merak etmiştik de
cevabı yine Haluk vermişti:“Nurten, intiharın en kolayını seçti” demişti. Babası,
“evleneceksin bu çocukla!” demiş, o da evlenmişti. Hayır, diyebilirdi oysa. Böyle
bir işte karşı koymayı bilirdi Nurten. Ama koymadı, niye. Çünkü Kadir’i seviyordu
ve Kadir’de onu seven bir kalp yoktu. Hastanede Kadir’i gördün mü? Ne biçim
bakıyordu Nurten’in odasına. Ben senin derini, kaşını, saçını seviyor değildim.
Tenin içindekiydi benim sevdiğim ve istediğim fakat sen evlenmeyle bitecek bir
aşk istiyordun benden. Yapamazdım, böyle bir ilişkiyle sevgimi öldüremezdim,
diyordu sanki. İkisi de birbirini sevdiği halde bir tek kelime geçmemişti aralarında
buna dair. Kız ne yaptı. Gitti, tanımadığı, sevmediği bir adamla evlendi. Haluk’un
‘Nurten intiharın kolayını seçti.’ sözünü şimdi anladım. Ah Kadir, girdiğin derviş
cüppesinin içinde kim bilir ne depremler yaşıyorsun. Haluk, dememiş miydi sana:
“Allah aşkı dediğiniz şey her kulun zannettiği şey değildir. Kula âşık olmayan O’na
âşık olamaz. Ayrıca cinsi cinse göredir. Tanrı kendisini her şekilde zahir eder ve
her gönülde bu zuhurun izi vardır,” dememiş miydi?
Nurten bizim iç sesimiz oldu o hastane ziyaretinde.

“Ben ölmedim fakat ruhum çoktan terk etti bedenimi. Sonra şu gördüğünüz
et, kan, kemik de çürüyecek. Şimdi ölmedim ama ruhum başka bir yerde sizinle
olacak. Kadir’in anlamadığı varlığım şu anda Kadir’i de içine alan başka bir
bulutun içinde. Söyleyin ona, o bensiz kendini tamamlayamayacak.”
Kadir’in hastane odasının kapısında bekleyişini hatırlıyor musun? İçeri gir-
mesini engelleyen bir güç vardı sanki. Nurten’in yanından çıktığımızda Kadir’in
gözlerine bakabilmiş miydin? Kan oturmuş gibiydi gözlerine. Bizi görünce nasıl
bir delice yürüyüşle çıkmıştı hastaneden.

V
Senin kitabın çıkacaktı.

48