Page 30 - kayseri_mutfagi

Geçmi ş t en Ge l eceğ e
KA Y SERİ MUTF A ĞI

Tahıl
Yerli halk birbirlerine gümüş dışında, başta hububat olmak üzere, ekmek ve nadiren
koyun borçlanıyorlardı. Aralarında düzenledikleri senetlerde borcun vâdesi, başta hasat
zamanı olmak üzere, bazı ziraî tabirlerle belirleniyordu. Borç veren tüccarlar gümüş
para dışında arpa, buğday ve ekmeği de borç olarak verebiliyordu. Birkaç metinde bal,
ekmek ve soğanla birlikte faiz olarak ödenmektedir. Çeşitli yiyecek, içecek ve eşya için
yapılan harcamaların yer aldığı bir listede, miktarı belirtilmeyen bal için 1 1/3 şeqel
gümüş ödendiği yazılmıştır.

Borç Belgesi
Külteppe’li kadın tüccar Madawada; Tamuria, Talia ve karısı Iatalka’dan 1 mina (1/2 kg)
gümüş, yarısı arpa ve diğer yarısı buğday olmak üzere 30 çuval tahıl ve 60 ekmek alacaklıdır.

(Bu senet) Enna-Suen’in görev yılını takip eden sene, Sarratum (Şubat) ayı (nda), Ikup-
pia’dan sonra gelen Kaşşum görevlisinin haftasında (düzenlenmiştir); (borçlular borçlarını)
tahılı orak tutma zamanına kadar vereceklerdir. Gümüşü ise hasat zamanına kadar tar-
tacaklardır (ödeyeceklerdir). Eğer tartmazlarsa 1 minaya, 1/2 mina daha (gecikme faizi)
ilave edeceklerdir.

Gümüş onların sağ olanlarının başlarında bağlanmıştır (borç ailenin sağ üyelerini de
bağlar). (Tahılı) Madawada’nın ölçü kabı ile ölçeceklerdir.

Yerlilere ait birçok senette borcun “hasat zamanında (ina harpim)”, “orak tutma zama-
nında (ina şibit nigallim)”, “hububatın dolgunlaşması zamanında (ina kubur uțțatim)”,
“(tarlanın) sürülmesi zamanında (ina itti erāšim)” ödeneceği gibi ziraî tâbirler kullanıl-
ması, halkın çoğunun çiftçilikle uğraştığını göstermektedir

Borç belgesi de denilebilecek bazı çivi yazılı tabletlerde ekmeğin ve tahılın ticari hayatın
asli unsurlarından birisi olarak yer alması, tahılın Hitit yemek kültüründeki önemi ve
değerini açıkça göstermektedir.
Bugün Kayseri mutfağında tahıl ürünlerinden yapılan yemeklerin çokluğu bizlere Hitit
mutfağının günümüz Kayseri mutfağında yaşamaya devam ettiğini düşündürmektedir.

Tohum ekmek için tarlalar metinlerde epinnum denilen araçla sürülüyordu. Akademik
çevreler bu aracın Anadolu’da tarla sürme aracı olan kara saban, pulluk olduğunu söyle-
mektedir. Kültepe’de oval ve içe bombeli şekildeki bazalt öğütme taşları ve bazılarında
yanık tahıl taneleri bulunan zahire küpleri ele geçmiştir. Kültepe kazılarında ilk defa,

30