Page 291 - Yılınlı Dağı Kitap

falan tanımamışlar. Yılanlar, Hacı önlerine çıkınca
öldürmüşler. Nihayet ölmüş işte. Her hal dün
gördüğümüz bir çift sarı yılan Hacı’yı öldürmüş !”
Şükrü dinliyor görünüyordu. Fakat aklı fikri, Ahmet’in
kendi sırrını fark edip etmediğinde idi. Baygınken
gerçek durumunu anlamış olabilir mi diyor ve Ahmet’e
doğrudan bakmakta sıkıntı çekiyordu. Ahmet ise onun
sırrından habersiz gibi, onu rahatlatacak şekilde
hareket ediyor, bildiklerini, gördüklerini anlasın
istemiyordu. Yine de Şükrü, titrek bir ses ile konuştu.
“ Millet kurtuldu. Ahali bayram edecek.”
“ Öyle ya! Şimdi ahali bayram edecek. Niyet ahalisi
beladan kurtuldu. En çok sevinenlerin içinde babam
olacak “ dedi.
Nedense ikisine de bir durgunluk çöktü. Eşkıyanın
ölümünden evvel kabına sığamayan iki genç, şimdi
suskun, derin düşünceler içinde bocalıyorlardı. Ahmet
sessizliği bozdu.
“ Eşkıyanın ölüsü burada kalmamalı. Hatta
zaptiyelere haber verip Hacı’nın öldüğünü söylemeliyiz.
Eşkıyadan hem devlet kurtuldu, hem de biz kurtulduk.
Ahali evinden çıkamıyor, susuzluktan kıvranan insanlar
Boncuk Kuyu’ya bile gidemiyordu. Şimdi ahali bayram
etmesin de kimler etsin? Çok şükür bela ortadan
kalktı.”
Şükrü’ nün aklı fikri ölen eşeğindeydi. Birden
diklenerek konuştu.
“ Yok yere eşeğimi vurup öldürdü. Kardeşlerimi,
akrabalarımı açlığa mahkum etti. Elime geçmedi,
geçseydi mutlaka öldürürdüm. “
Böyle derken gözleri ateş saçıyordu. Yine o eski
delikanlı canlanıp ortaya çıkmıştı. Ahmet içinden:
“Şu kız kadar olamadık. Bizi o ayaklandırdı. Bak
hele! Şunda ki yüreğe bak diyor ve kızı sevecenlikle

283