Page 78 - Yılınlı Dağı Kitap

insanlara elden geldiğince yardım ediyordu. Belki de
Yunus Çavuş, o niyet ahalisinin kara bahtını tersine
çevirecek ve kaçaklığın bıraktığı ezikliği böyle
giderecekti. İçinden, burası da bir cephe, eşkıyaya,
komitalara ve yokluğa karşı savaş vermekte cephede
savaşmak gibi diyordu.
Oysa eşkıya Gavur Hacı, ne yapıp edip Yunus
Çavuş’u ortadan kaldırma iç güdüsünü sürdürüyordu.
Hacı başka türlü rahat edemeyeceğine inanıyordu.
Çiloğlu’ndan bir türlü haracını alamamıştı. O, komşusu
Yunus ile kuvvet bulmuş, kendilerine güven gelmiş ve
artık bundan sonra haraç vermeye hiç yanaşmazdı.
Oysa haraç istediğini cümle alem biliyordu. Şimdi
bundan vazgeçmek Hacı’nın fena halde canını sıkıyor,
bu yüzden itibarım düşer diyordu. Haracı almalı ve
Çiloğlu’nun güvendiği dağlara kar yağdırmalıydı. İşe
önce Yunus Çavuş’tan başlayacaktı. Fakat onun
komşudan komşuya yardım için uğraşırken, Hacı’ya
denk gelmemesi, çavuşun ustalığından
kaynaklanıyordu.
Oysa azılı caniye karşı, yürekli bir asker olan Yunus
Çavuş’ta eşkıyayı ortadan kaldırmaya hazırlanıyordu.
Eşkıyayı avlamak için plan üzerine plan yapıyordu.
Yunus Çavuş tabancasını yağlıyor, İngiliz malı
rovelverin ard arda beş mermiyi ateşleyeceğini
biliyordu. Tabancanın atış mesafesi kırk arşın kadardı.
Yunus Çavuş atış talimlerinde iyi dereceler tutturmuştu.
Kırk arşına kadar mesafeden hasmını devireceğini
biliyordu. Gavur Hacı’ya en az kırk arşın kadar
yaklaşmalı ve ondan sonra ateşe başlamalıydı. Bunu
yapamadığı taktirde Gavur Hacı’dan kurtuluş olmazdı.
Hacı Boncuk Kuyu’da, kah uyukluyor, kah evleri
gözlüyordu. Gerçekten bir felaket adamdı. Şimdilik
Ermeni çeteleri ortada görünmediğine göre, Hacı’nın

70