Page 143 - Emir Kalkan Hikaye Yarışma

Hipnoz

Menekşe Ş afak

1. BÖLÜM ‘TIMARHANE’
Güneş bugün her zamankinden daha erken doğmuştu. Yağmurlar yaklaşık 12
gündür yağmıyordu. Anlaşılan artık yaz geliyordu. Koca karı soğukları geçmişti
kanımca. Mayıs ayının sonlarında olmalıydık. Bu tımarhanedeki bilmem kaçınca
Mayıs ayıydı. Zihnimin içindeki zincirler bilmem kaçıncı kez bağlamıştı elimi kolumu.
Dudaklarım yine, yeni ve yeniden aynı kelime için aralanmış; bembeyaz odamın
kapkara duvarları yine aynı kelime için yankılanmıştı.

“AFRA!”
Kızım...
Adımı, yaşımı belki de kim olduğumu unutmuştum o günden sonra; ama o gün,
o gece olanları asla unutamamıştım. Saat tam 11.44’ü tarihler ise 13 Eylül 2001’i gös-
teriyordu. Akreple yelkovan yeni güne akmaya hazırlanırken evimin içini dolduran
çığlık sesleri beni kendime getirmişti.

“İMDAT! YARDIM EDİN!”
Bütün geceyi dolduran yardım çığlıkları beni ana çekerken gördüğüm ilk şey... Eli
bıçaklı bir katil olmuştu. Ardındansa kanlar içinde yerde yatan kızım, Afra.
Bomboş bakan göz bebeklerimin önündeki kanlı görüntü kendisini yenileyerek
daha da net zihnime kazındığında, eli bıçaklı katilin yüzüne döndü bugün ki delirmiş
bakışlarım. Bugüne göre daha da gür saçları, daha bir yapılı vücudunda gezdi boş bakış-
larım. Afallamış bakışlarına değdi gözlerim. Elinden düşen bıçağın zeminde çıkardığı
tok sesle bölündü bütün kabuslarım, yerini fırtınaya bıraktı bütün sakin hallerim.

Avuçlarım arasındaki tırnaklarım yeniden buldu suratımı. Kanatana kadar, par-
çalayana kadar batırdım bütün tırnaklarımı suratıma. Üzerimdeki beyaz elbiseye
bulaşan kanın, kızımın kanına karıştığını hayal ederken hızla kalktım oturduğum
pencere kenarından.

143