Page 196 - hnc_hikaye_yarismasi

Karga, çalıların etrafında gezinmeyi sürdürürken Leyla’nın yanakları ıslandı.
Yerdeki silahıyla uzun saniyeler boyunca bakıştıktan sonra gözlerini kaldırdı
ve elindeki kamerası hâlâ yere doğru çevrili hâldeki küçük kızla göz göze geldi.
Kalbi tekledi. Doğrudan kendisine bakan bu iki göz, kadının içinde yine bir
şeyleri parçaladı. Artık görülmüştü. Ve fırtınası şiddetle savurdu içindekileri.
Uzaklarda bir yerde, bir kuşun kanadı kırıldı. Bir rüzgâr esti. Hava hiç
olmadığı kadar soğudu.
Umut öldü, ama acı sağ kaldı.

Küçük kız, gözlerini kadının gözlerinden ayırmadan ince ve biçimli başpar-
mağını kaldırıp “Sessiz ol!” anlamında dudaklarına götürdü ve sadece ikisinin
duyabileceği bir tonda geceye doğru fısıldadı.

“Hişşşt...”