Page 123 - Kayseri İmari Ve Mekansal Gelişimi

Kayseri’nin İmarı ve Mekânsal Gelişimi 123

yi de ihmal etmeyerek yolumuza devam ediyordum. Akşam güneşi batmadan
Eskişehir’e vardık. O zamanlarda yolcu trenleri gece hareket etmez, yolcular bir
gece Eskişehir’de konaklayarak ertesi gün yollarına devam ederdi. Trenden istas-
yon civarındaki otellerden birine geçtik.
Sabahleyin erkence otelci seslendi. Trene yetişmek için müşterilerini kaldır-
dı. Beş kuruştan ibaret olan otel parasını vererek trene tekrar bindik…
Güneş batmadan evvel Haydarpaşa’ya ayak bastık. Eski istasyon binasının
hemen arkasında basit bir otelde geceyi geçirdik. Haydarpaşa’nın yeni gar binası
henüz inşa halinde idi. İlk işim iskeleye kadar gitmek, Haydarpaşa rıhtımından
İstanbul’a bakmak oldu. Sarayburnu’nu, camilerin siluet halindeki görünüşünü,
denizi bir hayli seyrettim” 33
Yaklaşık 100 yıl önceki Kayseri-İstanbul arası yolculuk şartlarını ve o günle-
rin imkânlarını bu şekilde anlatan Ahmet Hilmi Kalaç, bir yıl sonraki yaz tatiline
memleketi Kayseri’ye gelişini o yıl işletmeye açılmış olan Haydarpaşa – Konya
Ereğli arasını trenle yapacak, Eskişehir ve Konya’da birer gece kalarak seyahatin
üçüncü gününde Ereğli’ye ulaşacaktır. Ereğli’den dört günlük araba yolculuğu
ile de Kayseri’ye.
Demir yolu hattı 1927’de Kayseri’ye kadar ulaştı. 1930’da Sivas’a, 1933’te
Ulukışla üzerinden Adana’ya bağlanan Kayseri, ülke demiryolu ağının önemli
kavşaklarından biri haline geldi. Bugün İstanbul ve Ankara’nın doğu ve güney
doğu illeriyle bağlantısını sağlayan tren seferleri Kayseri üzerinden gerçekleşti-
rilmektedir. Uzun yıllar yolcu ve yük taşımacılığında çok önemli bir paya sahip
olan demiryolu taşımacılığı, 1970’li yıllardan itibaren karayolu taşımacılığının
gerisinde kalmıştır. Kocasinan bölgesinde karayolu ile kesişme noktalarında ya-
rattığı sorunların yanında şehrin kuzeyindeki bölgelerin gelişmesinde oluşturduğu
fiziki eşik nedeni ile Devlet Demiryolları Genel Müdürlüğü tarafından 2009 yı-
lında yapılan ihale ile şehir içerisinden geçen hatları kuzey çevre yolu paraleline,
şehir merkezinde kalmış olan tesisleri ise Oymaağaç yakınlarına taşınmaktadır.

Şehirlerarası karayolu taşımacılığı ise 20. Yüzyılın başından beri doğrusal
yükselişini sürdürmüştür. 1960’lı yılların sonuna gelinceye kadar şehirlerarası
yolcu taşımacılığı yapan otobüsler şehrin içerisinde değişik yerlerdeki hareket
noktalarında faaliyetlerini sürdürmekteydi.
Firmaların kendilerine uygun buldukları mekânlardan, kimi zaman eski Sul-
tan Hamamı çevresinden, kimi zaman Hunat Cami güneyinden, kimi zamanda
eski sanayi bölgesindeki Gazi İlkokulu yanından şehirlerarası otobüsler kalkardı.

33 Ahmet Hilmi Kalaç, Kendi Kitabım, Ankara-1960.