Page 151 - Yılınlı Dağı Kitap

öldürmeyeceksin, ev soymayacaksın. Her varlığı
sevmek ve saymak zorundasın. Söylediklerimin aksine
hareket edersen karşılığını çok ağır ödersin! “
“ Hoca Efendi. Benim derdim yaşamak. Herkes bana
düşman. İnsanlar biliyorum ki fırsatını bulsalar beni bir
yılan gibi, bir köpek gibi taşlayarak öldürecekler. Benim
yılanlardan ve insanlardan korunmaya ihtiyacım var “
diyebildi.
“ O zaman, sözlerim kulağında küpe olsun. Şimdi
Kuran okuyacağım. Sırf sözlerimi iyi anlayasın diye.
Kuran hiç bir zaman büyüye, tılsıma izin vermez. Ama
Tanrı’ya sığınıp, ondan af dileyeceğiz. Tanrı’ya
yakarmak sana güç ve kudret verecek. İçireceğim dualı
su vücudunun tüm hücrelerine girecek. Girecek de
dualı suların girdiği hücrelere zehir girmeyecek. Ama
bir kez daha söylüyorum. Bundan böyle adam
öldürmek yok, haraç almak yok, insanları rahatsız
etmek yok, sana yaklaşsa bile yılanı öldürmek yok.
Şayet bunların aksini yaparsan feci şekilde yok
olacaksın. Bunu iyi bil. “ diyor ve bir taraftan da sesli
olarak Kur’an-ı Kerim’den ayetler okuyordu.
Hacı ömründe hiçbir zaman öğüt nasihat
dinlememiş, Tanrı’yı da tanımamıştı. Şimdi
korktuğundan her şeye razı, hocanın karşısında el
pençe duruyor ve her şeyi anlamış görünüyordu. Şu
hocanın ateş gibi yanan gözleri, gür ve simsiyah sakalı
ve bir de yılanları olmasa, bu kadar korkmayacaktı.
Dinliyordu ama söylenenlerin kıymetini anlayacak gücü
yoktu. Hoca ise adamın ne mal olduğunu bile bile
sordu.
“ Söylediklerimi iyi anladın mı? Tövbe edeceksin ve
bir daha kimseyi öldürmeyecek, can yakmayacaksın.
Bak seni şerbetliyeceğim. Buna rağmen sözlerimi

143