Page 42 - Yılınlı Dağı Kitap

bilinir, ondan sakınırsınız. Oysa buralarda çok çeşit
ölüm var. Kıtlık, hastalık, düşmanlık, eşkıya,
komitacılar, biz ne ile öleceğiz bilemiyoruz. Neye
kurban gideriz, belli değil. Bizler hiç rahat huzur içinde
olamadık ki! “
“ Kim bu Hacı, Nazmiye Nine? Şimdi zaman bir
birimize yaslanıp birlik olma zamanı. O nasıl iştir ki,
birileri komşularını öldürsün? Buna inanamıyor,
inanmak ta istemiyorum “
Ahmet yeriden araya girdi.
“ Çavuşum! Ermeni komşular bomba yapıyor. Onların
silahlanması Müslümanları çok korkutuyor. Bir taraftan
Ermeniler, diğer taraftan dağlar eşkıya doldu. Bağları
dağları bölüşmüşler. Bu niyetin eşkıyası Gavur Hacı!
O, buralarda soygun yapıyor, dağdan inmiyor.
Jandarmanın geldiğini görüyor, kaçıp saklanıyor.
Kimse yakalayamıyor! “
Çavuş dikkatle dinliyordu. Ahmet’in sözleri Yunus’u
yakından ilgilendirdi. Ne demek? Cennet olarak hayal
ettiği evinde bağında, böyle bir kanlı katil yaşasın.
Niyette komitacı korkusu kol gezsin. Komşuları,
akrabaları düşmanla çarpışırken, hayatını onları
korumak uğruna verirken, geridekilerin hayatı zindan
olsun? Bunu içine sindiremiyordu.
Yeniden sordu.
“ Peki bu adamlar, komitalar nereden çıktı? Neden
her yer eşkıya dolu? Biz harp meydanlarında şerefimiz,
vatanımız için kanımızı akıtıyoruz. Nereden çıktı
bunlar, insanlar rahat huzur görmeyecek mi? ”
“ Ermeniler ayrı devlet istiyor. Camcıyan adında ki
Ermeni tüccar başı çekiyor. Bahçe Başı’nda ki evlerin
altı tünellerle dolu. Evden eve tünellerden geçiliyor.
Savunma hattı kurmuşlar. Kapalı çarşıya Müslümanlar
giremiyor. Oradaki iri yarı bir Ermeni, Müslümanların

34